رأی شماره ۱۳۰ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری درخصوص اعتبار و قابلیت اجرای دادنامه‌ه

        تاریخ: 5/3/1387        شماره دادنامه: 130        کلاسه پرونده: 87/76        مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری.        شاکی: اداره کل مدارس خارج از کشور وزارت آموزش و پرورش.        موضوع شکایت و خواسته: اعلام تعارض آراء صادره شعب اول، سوم و چهارم دیوان عدالت اداری.        مقدمه: الف ـ شعبه اول دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه 85/1966 موضوع شکایت آقای حسن هوشیار به طرفیت وزارت آموزش و پرورش (مدارس خارج از کشور) به خواسته الزام خوانده به پرداخت 35 درصد مابه التفاوت فوق‎العاده شغل معلمین خارج از کشور به شرح دادنامه 1796 مورخ 28/8/1386 چنین رأی صادر نموده است، با توجه به مبلغ پرداختی بر مبنای مصوبه هیأت وزیران به شماره 5989/ت22526هـ‍ مورخ 29/12/1379 صورت گرفته و مصوبه مذکور اجازه پرداخت مورد نظر شاکی را نداده و اینکه خواسته شاکی از سال 1380 به بعد بوده، علیهذا حکم به رد شکایت مطروحه صادر و اعلام می‎گردد. ب ـ شعبه سوم دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه 86/884 موضوع شکایت خانم معصومه عابدی به طرفیت آموزش و پرورش به خواسته اعاده حق اینجانب در ماموریت اعزام به خارج از کشور مبنی بر پرداخت مابه‌التفاوت فوق‎العاده شغل فوق به شرح دادنامه2349 مورخ 14/11/1386 چنین رأی صادر نموده است، نظر به اینکه شاکیه بعد از تاریخ 11/10/1384 در حال ماموریت خارج از کشور بوده است و بنابراین بر اساس رأی وحدت رویه شماره567 مورخ 11/10/1384 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری استحقاق برخورداری از صددرصد فوق‎العاده شغل اشتغال در خارج از کشور را دارا بوده است. لذا حکم به ورود شکایت مطروحه در حد الزام خوانده به پرداخت مابه‌التفاوت فوق‎العاده ماموریت خارج از کشور تا میزان صددرصد از تاریخ 11/10/1384 تا پایان ماموریت وی صادر و اعلام می‎گردد و درخصوص خواسته شاکی مبنی بر مطالبه مابه‌التفاوت فوق‎العاده اشتغال خارج از کشور قبل از تاریخ صدور رأی هیأت عمومی چون مفاد رأی قابل تسری به قبل از رأی وحدت رویه هیأت عمومی دیوان عدالت اداری می‎باشد، رأی به رد شکایت صادر و اعلام می‎گردد. ج ـ شعبه چهارم در رسیدگی به پرونده کلاسه 86/1764 موضوع شکایت علیرضا ابراهیم احمدی‌تنکابنی به طرفیت اداره مدارس خارج از کشور به خواسته احتساب 35 درصد فوق‎العاده شغل معلمین خارج از کشور به شرح دادنامه2162 مـورخ 30/11/1386 چنین رأی صادر نموده است، نظر به اینکه مصوبه 5989/ت22526 هـ‍ مورخ 28/12/1379 هیأت وزیران برابر رأی شماره 567 مورخ 11/10/1384 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری کلمه (حداکثر) حذف گردیده است و نامبرده که از تاریخ 27/6/1383 شاغل بوده است، مطابق سال 1371 هیأت وزیران مستحق دریافت کامل فوق‎العاده اشتغال خارج از کشور می‎باشد. بنابراین خواسته موجه است لذا حکم به ورود شکایت شاکی و پرداخت مابه التفاوت فوق‎العاده مذکور صادر و اعلام می‎گردد. هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور رؤسا و مستشاران و دادرسان علی‎البدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بـررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء بـه شرح آتی مبادرت بـه صدور رأی می‎نماید. رأی هیأت عمومی الف ـ با توجه به محتویات پرونده‎های فوق‎الذکر وجود تعارض در مدلول دادنامه‎های صادره در پرونده‎های مذکور محرز است. ب ـ هر چند به موجب قسمت دوم دادنامه شماره 567 مورخ11/10/1384 هیأت‌عمومی دیوان عبارت حداکثر از متن ماده2 اصلاحی آیین‎نامه فوق‎العاده اشتغال خارج از کشور مستخدمان دولت مصوب 1379 ابطال و حذف شده است، لیکن با عنایت به تفسیر فقهای محترم شورای نگهبان مبنی بر اعتبار و قابلیت اجرای دادنامه‎های دیوان عدالت اداری مشعر بر ابطال مصوبات دولتی از جهت مغایرت با قانون یا خروج آنها از حدود اختیارات قوه مجریه از تاریخ صدور دادنامه و عدم جواز تسری مدلول دادنامه‎های هیأت عمومی دیوان نسبت به ماقبل، پرداخت فوق‎العاده اشتغال خارج از کشور به ماخذ مقرر در تصویب‎نامه شماره 5989/ت22526 ه‍ـ مورخ 28/12/1379 قبل از تاریخ 11/10/1384 محمل قانونی ندارد و دادنامه‎های شماره 1796 مورخ 28/8/1386 شعبه اول و شماره 2349 مورخ 14/11/1386 شعبه سوم دیوان که متضمن این معنی است موافق اصول و موازین قانونی تشخیص داده می‎شود. این رأی به استناد بند 2 ماده 19 و ماده 43 قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1385 برای شعب دیوان و سایر مراجع اداری ذیربط در موارد مشابه لازم‎الاتباع است.