تاریخ: 28/7/1387 شماره دادنامه: 488، 489 کلاسه پرونده: 87/486، 485 مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری. شاکی: مدیرکل کارگزینی قضات ـ مشاور معاون اداری و مالی قوه قضائیه. موضوع شکایت و خواسته: اعلام تعارض آراء صادره از شعب 23 و 25 دیوان عدالت اداری. مقدمه: الف ـ شعبه 23 دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه 85/1836 موضوع شکایت آقای فرزاد شهرستانی به طرفیت اداره کل امور اداری و استخدامی کارکنان اداری قوه قضائیه به خواسته الزام به پرداخت حقوق و مزایای ایام مرخصی استحقاقی به مدت یکصد و بیست روز به شرح متن دادخواست به شرح دادنامه شماره 2024 مورخ 8/11/1386 چنین رأی صادر نموده است، طرف شکایت طی لایحه جوابیه اعلام نموده شاکی به استناد ماده 64 قانون استخدام کشوری از خدمت استعفاء داده و حکم کارگزینی استعفاء در تاریخ 1/4/1384 صادر گردیده و وفق قانون نحوه تعدیل نیروی انسانی موضوع پرداخت حقوق و مزایای ایام مرخصی استحقاقی ذخیره شده به کارمندان مستعفی در مورد دستگاههای دولتی ساکت است تقاضای رد شکایت را دارد، علیهذا با عنایت به اینکه مرخصی استحقاقی مستخدم رسمی در زمان اشتغال و به میزان کارکرد به وی تعلق میگیرد و عدم استحقاق مستخدم از مرخصی ذخیره که جزء حق مکتسبه مشارالیه میباشد و به موجب تبصره ذیل ماده 3 قانون نحوه تعدیل نیروی انسانی مبنی بر پرداخت حقوق و مزایای ایام مرخصیهای استحقاقی استفاده نشده نسبت به کارکنان بازنشسته و متوفی میباشد با استفاده از وحدت ملاک از ماده مذکور و با قطع رابطه استخدامی مستخدم با دستگاه متبوع حقوق ومزایای ایام مرخصی ذخیره قابل پرداخت میباشد. علیهذا با توجه به مراتب مذکور و رأی هیأت عمومی دیوان عدالت اداری شکایت شاکی وارد تشخیص حکم به ورود شکایت صادر و اعلام میگردد. ب ـ شعبه 25 دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه 85/148 موضوع شکایت آقای محمدعلی نیلی احمدآبادی بهطرفیت مدیرکل کارگزینی قضات قوه قضائیه به خواسته، الزام به پرداخت حقوق و مزایای ایام مرخصی استحقاقی به مدت 3 ماه به شرح دادنامه شماره 1455 مورخ 12/8/1386 چنین رأی صادر نموده است، شاکی به موجب حکم مورخ 5/9/1374 از خدمت استعفاء نموده است و وفق تبصره ماده 3 قانون نحوه تعدیل نیروی انسانی و دستگاههای دولتی مطالبه ایام مرخصیهای استحقاقی استفاده نشده مستخدم رسمی را مشروط به تقاضای بازنشستگی نموده و در خصوص مستخدم مستعفی، قانون ساکت است، تقاضای رد شکایت را دارد. با توجه به اینکه مرخصی استحقاقی مستخدم رسمی در زمان اشتغال و به میزان کارکرد به وی تعلق میگیرد و عدم استفاده مستخدم از مرخصی مذکور که جزء حقوق مکتسبه وی میباشد موجبی برای عدم پرداخت حقوق و مزایای قانونی به مشارالیه نمیباشد و مدلول تبصره ذیل ماده 3 قانون نحوه تعدیل نیروی انسانی مشعر بر پرداخت حقوق و مزایای ایام مرخصیهای استحقاقی استفاده نشده نسبت به کارکنان بازنشسته و متوفی میباشد، شعبه 25 دیوان با در نظر گرفتن مراتب فوقالبیان با وارد تشخیص دادن شکایت شاکی مستنداً به ماده 13 قانون دیوان عدالت اداری حکم به ورود و اجابت خواسته شاکی صادر و اعلام مینماید. ج ـ شعبه 25 دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه 86/330 موضوع شکایت آقای محمد دولتخواه به طرفیت دادگستری جمهوری اسلامی ایران به خواسته الزام به پرداخت کلیه حقوق و مزایا و کارانههای مربوط به پایان سال 1379 و 3 ماه و 10 روز ایام مرخصی استحقاقی به شرح دادنامه شماره 810 مورخ 29/3/1387 چنین رأی صادر نموده است، شاکی از خدمت در دادگستری استعفاء داده است و مطابق مقررات قانون استخدام کشوری و سایر قوانین و مقررات استخدامی در خصوص پرداخت فوقالعادههای مربوط و مرخصی استحقاقی استفاده نشده مستخدمین رسمی مستعفی از خدمت، حکمی پیشبینی نگردیده است و قانون نحوه تعدیل نیروی انسانی دستگاههای دولتی فقط ناظر به مستخدمین بازنشسته، از کارافتاده و فوت شده میباشد و به کارکنان مستعفی شمول ندارد. لذا از این حیث تخلفی از مقررات از سوی مشتکیعنه ملحوظ نمیباشد و شکایت شاکی غیر وارد تشخیص و رد میگردد. هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فـوق با حـضور رؤسا و مستشاران و دادرسـان علیالـبدل شعـب دیوان تشکـیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء بـهشرح آتی مبادرت بـه صدور رأی مینماید. رأی هیأت عمومی مطابق ماده 47 قانون استخدام کشوری استفاده از یک ماه مرخصی در هر سال با دریافت حقوق و فوقالعادههای مربوط حق مسلم مستخدم رسمی شناخته شده که در صورت عدم امکان استفاده از مرخصی سالانه و ذخیره شدن آن بر اساس مقررات مربوط ذیحق بـه دریافت حقوق و فوقالعادههای آن است. نظر به اینکه حکم مقرر در تبصره مـاده 3 قانـون تعدیـل نیروی انسـانی مصوب 1366 موضوع تایید استحقاق مشمولین آن تبصره به دریافت حقوق و فوقالعادههای ایام مرخصی ذخیره شده نافی حق مکتسب قانونی مستخدم رسمی در این زمینه در حالت استعفاء از خدمت دولت نیست، بنابراین دادنامههای شماره 2024 مورخ 8/12/1386 و شعبه بیست و سوم دیوان و شماره 1455 مورخ 12/8/1386 شعبه بیست و پنجم دیوان که مبین این معنی است موافق اصول و موازین قانونی میباشد. این رأی به استناد بند 2 ماده 19 و ماده 43 قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1385 برای شعبه دیوان و سایر مراجع اداری ذیربط در موارد مشابه لازمالاتباع است. واحد ثبت شرکتها و مالکیتهای صنعتی و معنوی منطقه آزاد کیش