رأی شماره ۵۹۲ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری درخصوص استرداد مبالغ کسرشده بابت سنوات

         تاریخ دادنامه: 3/9/1387             شماره دادنامه: 592               کلاسه پرونده: 87/559         مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری.         شاکی: اداره تحقیق و بررسی دیوان عدالت اداری.         موضوع شکایت و خواسته: اعلام تعارض آراء صادره از شعب دوم و سوم دیوان عدالت اداری.         مقدمه: الف ـ شعبه سوم دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه 86/1664 موضوع شکایت خانم ماه سلطان غریب شایان به طرفیت آموزش و پرورش استثنایی شهر تهران به خواسته استرداد مبالغ کسر شده بابت سنوات ارفاقی به شرح دادنامه شماره 2362 مورخ 14/11/1386 چنین رأی صادر نموده است، با توجه به محتویات پرونده از جمله بخشنامه شماره 131818/6 مورخ 15/9/1384 مدیرکل دفتر آموزش و پرورش عمومی و حرفه‎ای نظر به اینکه  دریافت کسور بازنشستگی از شاکیه برخلاف موازین و مقررات موضوعه بوده است و از طرفی مبلغ مورد مطالبه شاکیه مورد انکار مشتکی‎عنه قرار نگرفته است، لذا حکم به ورود شکایت مطروحه و الزام خوانده به استرداد کسورات بازنشستگی شاکی بابت سنوات ارفاقی صادر و اعلام می‎گردد. ب ـ شعبه سوم دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه 86/1111 موضوع شکایت آقای حسن آقابراری به طرفیت مدیریت آموزش و پرورش استثنایی شهر تهران به خواسته استرداد مبالغ کسر شده  از بابت سنوات ارفاقی به شرح دادنامه شماره 1601 مورخ 29/8/1386 چنین رأی صادر نموده است، نظر به اینکه واحد مشتکی‎عنه طی جوابیه شماره 11/19894/97110 مورخ 7/5/1386 به ذیحق بودن شاکی و افراد مشابه اذعان دارد و در رد شکایت دفاع موجهی اقامه و ابراز ننموده لذا با وارد دانستن شکایت حکم به ورود آن صادر و اعلام می‎گردد. ج ـ شعبه سوم دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه 86/524 موضوع شکایت خانم کبری امیدی به طرفیت مدیریت و آموزش استـثنایی شهر تهران به خواسته استرداد مبالغ کسر شده بابت سنوات ارفاقی به مبلغ 154794 ریال به شرح دادنامه شماره 1657 مورخ 7/9/1386 چنین رأی صادر نموده است، نظر به اینکه براساس بند (ب) الحاقیه ضوابط اجرائی تبصره 5 ماده واحده قانون تشکیل سازمان آموزش استثنایی و مفاد نامه شماره68481/622 مورخ 26/4/1385 دفتر امور رفاه اجتماعی سازمان مدیریت و برنامه‎ریزی، برداشت کسور بازنشستگی از سنوات ارفاقی شاکی پایگاه قانونی ندارد و از طرفی مشتکی‎عنه هم دفاع موجهی بعمل نیاورده است، لذا شکایت وی وارد تشخیص گردیده رأی به ورود آن صادر و اعلام می‎گردد. د ـ  شعبه سوم دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه 86/830 موضوع شکایت آقای کرامت لطفی به طرفیت مدیریت آموزش و پرورش شهرستانهای استان تهران به خواسته کسورات بازنشستگی ناشی از سنوات ارفاقی به شرح دادنامه شماره 2014 مورخ 12/10/1386 چنین رأی صادر نموده است، نظر به اینکه مطابق بند (ب) الحاقیه ضوابط اجرایی تبصره 5 ماده واحده قانون تشکیل سازمان آموزش و پرورش استثنایی که در نامه شماره68481/622 مورخ 26/4/1385 دفتر امور آموزش و پرورش سازمان مدیریت و برنامه‎ریزی بدان تاکید کرده است، کسور بازنشستگی سنوات ارفاقی سهم مستخدم و کارفرما باید به وسیله آموزش و پرورش استثنایی پرداخت گردد. بنابراین خواسته شاکی منطبق با قانون و موجه به نظر می‎رسد، لذا حکم به الزام خوانده به پرداخت کسور بازنشستگی سنوات ارفاقی متعلقه به شاکی صادر و اعلام می‎گردد. ه‍ـ ـ شعبه دوم دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه 86/793 موضوع شکایت خانم زهرا دارابی به طرفیت سازمان آموزش و پرورش استثنایی کشور و مدیریت آموزش و پرورش استثنایی شهر تهران به خواسته استرداد کسورات سال 1384 بابت سنوات ارفاقی به شرح دادنامه شماره 2458 مورخ 13/12/1386 چنین رأی صادر نموده است، با توجه به محتویات پرونده نظر به اینکه از ناحیه شاکی برای پرداخت حق بیمه و بازنشستگی سنوات ارفاقی در رابطه با خواسته اعلامی اعتراض موجهی نسبت به تصمیمات متخذه ارائه نشده ودلیل و مدرکی که موثر در مقام باشد، اقامه ننموده است، با عنایت به مندرجات لایحه جوابیه اداره مشتکی‎عنه و نیز بررسی کلیه سوابق امر چون نظر معترض‎عنه صحیحاً صادر و بر کیفیت رسیدگی و اعمال مقررات مربوط ایراد و اشکالی مشهود نیست و موجبی جهت اجابت و پذیرش خواسته شاکی وجود ندارد، لذا شکایت وارد نبوده رأی به رد شکایت شاکی صادر و اعلام می‎گردد. هیأت عمومی دیوان در تاریخ فوق با حضور رؤسا و مستشاران و دادرسان علی‎البدل در تاریخ فوق تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رأی می‎نماید. رأی هیأت عمومی          الف ـ تعارض در مدلول دادنامه‎های فوق‎الذکر محرز به نظر می‎رسد. ب ـ قانونگذار با عنایت به اهمیت و ویژگیهای توانبخشی تعلیم و تربیت کودکان و دانش‌آموزان استثنائی، ضرورت تأسیس سازمان آموزش و پرورش استثنایی را مورد تأکید قرار داده و با توجه به صعوبت خدمت در آن سازمان به موجب تبصره 5 ماده واحده مزبور پنج سال خدمت دولتی رضایت بخش در سازمان را از هر نظر از جمله بازنشستگی شش سال محسوب داشته است. نظر به اینکه احتساب مدت خدمت مستخدمین آن سازمان به کیفیت فوق‎الذکر ملازمه‎ای با دریافت کسور بازنشستگی مدت اضافی از مستخدمین مشمول تبصره مذکور ندارد و دریافت هرگونه وجه از اشخاص منوط به حکم مقنن می‎باشد و در این باب نیز حکمی انشاء نشده است، بنابراین دادنامه‎های صادره از شعبه سوم دیوان مبنی بر ورود شکایت شاکی به خواسته استرداد کسوری که بابت خدمت اضافی از وی دریافت شده صحیح و موافق قانون است. این رأی به استناد بند 2 ماده 19 و ماده 43 قانون دیوان عدالت اداری برای شعب دیوان و سایر مراجع اداری ذیربط در موارد مشابه لازم‎الاتباع است.