رأی شماره ۸۲۵، ۸۲۶ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری درخصوص پرداخت فوق‌العاده طرح مسیر

        تاریخ: 27/8/1386        شماره دادنامه: 825، 826        کلاسه پرونده: 86/231، 232        مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری.        شاکی: آقایان 1ـ حسین مهدی دوست 2ـ مهدی خلیلی.        موضوع شکایت و خواسته: اعلام تعارض آراء صادره از شعب 8 و 32 دیوان عدالت اداری.        مقدمه: الف ـ1ـ شعبه 32 دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه 85/18567 موضوع شکایت مهدی خلیلی‌مرندی به طرفیت وزارت آموزش و پرورش ـ سازمان مدیریت و برنامه‎ریزی کشور به خواسته اجراء و پرداخت فوق‎العاده ویژه و طرح مسیر ارتقاء شغلی معلمان به شرح دادنامه شماره 18475 مورخ 26/2/1385 چنین رأی صادر نموده است، نظر به اینکه نامبرده دارای مدرک تحصیلی دکتری بوده و از آنجائیکه به موجب مصوبه شماره 2552/ت/29933 مورخ 26/1/1383 هیأت وزیران که در ماده 5 مقرر داشته است، « پرداخت فوق‎العاده مذکور شامل معلمانی که مشمول ماده 8 قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت و همترازی اعضای هیأت علمی شده‎اند، نمی‎باشد و ...» ماده 7 طرح مسیر ارتقای‌شغلی معلمان موضوع دستورالعمل مسیر ارتقای شغلی معلمان به شماره 38611/1800 مورخ 10/3/1382 سازمان مدیریت و برنامه‎ریزی کشور که مقرر داشته است، « استفاده همزمان از مزایای این طرح و ماده 8 قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت امکان‌پذیر نمی‎باشد...» و اینکه براساس رأی وحدت رویه شماره 165ـ163 مورخ 21/3/1385 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری اجرای طرح همترازی موضوع ماده 8 قانون نظام کارکنان دولت برای مشمولین آن الزامی بوده و استفاده همزمان از مزایای مذکور در ماده 8 قانون نظام هماهنگ و طرح مسیر ارتقاء شغلی معلمان محمل قانونی نداشته و شکایت شاکی مستند به دلیل قانونی نبوده، بنابراین شکایت وی غیر وارد و حکم به رد شکایت نامبرده به استناد تبصره ماده 44 قانون دیوان عدالت اداری صادر و اعلام می‎گردد. ب ـ شعبه هشتم دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه 86/55 موضوع شکایت پرویز باریخی به طرفیت سازمان مدیریت و برنامه‎ریزی کشور و سازمان امور عشایر ایران (وزارت جهاد کشاورزی) به شرح دادنامه شماره 156 مورخ 4/2/1386 چنین رأی صادر نموده است، نظر به اینکه بر مبنای ماده 8 قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مصوب سیزده شهریور ماه سال 1370، حقوق و فوق‎العاده شغل دارندگان مدارک تحصیلی دکتری و فوق لیسانس که در مشاغل تحقیقاتی و مطالعاتی اشتغال دارند، نباید از هشتاد درصـد حقوق و فوق‎العاده شغل اعضای هیأت علمی دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی کمتر باشد و سازمان خوانده نیز ضمن پذیرش آن در مقام اجرای ماده 8 مارالذکر درباره شاکی به جای افزایش اصل حقوق و فوق‎العاده شغل وی به میزان هشتاددرصد حقوق و فوق‎العاده شغل اعضای هیأت علمی بدون محاسبه دقیق فقط مبلغی را به عنوان تفاوت تطبیق همترازی در حکم کارگزینی منظور که این اقدام با نص صریح ماده 8 مارالبیان مغایرت داشته است. قانونگذار به شرح ماده شش قانون مذکور به دولت اجازه داده است تا به منظور تطبیق وضع کارکنان دستگاههای مشمول مقررات خاص و جذب و نگهداری نیروهای مناسب برای مشاغل تخصصی و مدیریت، فوق‎العاده‎های خاص وضع نمایند و هیأت دولت تعیین میزان فوق‎العاده مورد بحث را تحت عنوان حق جذب با رعایت مقررات مربوطه بعهده شورای حقوق و دستمزد محول نموده‎اند و شورای حقوق و دستمزد مأخذ و مبنای تعیین و پرداخت حق و جذب را به مستخدمین ذیحق مجموع حقوق و فوق‎العاده شغل مشمولین ماده 8 قانون فوق‌الاشعار به ترتیب مقرر در این ماده تعیین شده و نباید از هشتاد درصد مجموع حقوق و فوق‎العاده شغل کارکنان مشابه مشمول قانون اعضای هیأت علمی دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی کمتر باشد. بنابراین تجزیه و تفکیک حقوق و فوق‎العاده شغلی که به ترتیب مقرر در ماده مزبور تعیین می‎شود از جهت احتساب و تعیین حق جذب محمل قانونی ندارد، لذا شعبه هشتم دیوان عدالت اداری با در نظر گرفتن مراتب فوق البیان شکایت شاکی را وارد تشخیص و به استناد ماده 7 قانون دیوان عدالت اداری مصوب 25 آذر 1385 مجمع محترم تشخیص مصلحت نظام جمهوری اسلامی ایران و دادنامه 165 و 164 و 163 مورخ 21/3/1385 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری حکم به ورود شکایت و الزام خوانده به اصلاح احکام کارگزینی خواهان با احتساب صحیح مابه‌التفاوت حقوق و فوق‎العاده شغل مطابق مواد 8، 6 قانون فوق‌البیان صادر و اعلام می‎کند. هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق باحضور رؤسا و مستشاران ودادرسان علی‎البدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رأی می‎نماید. رأی هیأت عمومی         اولاً با توجه به محتویات پرونده‎های فوق‎الذکر وجود تعارض در مدلول دادنامه‎های صادره در پرونده‎های مذکور محرز است. ثانیاً، حکم مقرر در ماده 6 قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مصوب شهریور ماه 1370 متضمن تفویض اختیار وضع و برقراری فوق‎العاده‎های خاص به دولت به منظور تطبیق وضع کارکنان دستگاههای مشمول مقررات خاص و جذب و نگهداری نیروهای مناسب برای مشاغل تخصصی و مدیریت است. نظر به اینکه تهیه آیین‎نامه‎های اجرائی قانون مزبور از جمله ماده 6 فوق‎الذکر به سازمان امور اداری و استخدامی کشور و تصویب آن به هیأت وزیران محول شده و هیأت دولت با استفاده از اختیار قانونی مزبور به شرح ماده 5 مصوبه شماره 2552/ت29933 مورخ 26/1/1383 پرداخت فوق‎العاده طرح مسیر ارتقاء شغلی معلمان به مشمولین ماده 8 قانون فوق‌الاشعار را غیر مجاز اعلام داشته است، بنابراین دادنامه شماره 18475 مورخ 26/2/1385 شعبه 32 دیوان عدالت اداری مشعر بر رد شکایت شاکی به خواسته برخورداری از فوق‎العاده مزبور به جهت استفاده از امتیاز مقرر در ماده 8 قانون فوق‎الذکر صحیح و موافق قانون و مقررات تشخیص داده می‎شود. این رأی به استناد بند 2 ماده 19 و ماده 43 قانون دیوان عدالت اداری برای شعب دیوان و سایر مراجع اداری ذیربط در موارد مشابه لازم الاتباع است.