رأی شماره ۲۷۹ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری درخصوص لغو حکم اخراج که به لحاظ غیبت صاد

       تاریخ: 30/4/1387           شماره دادنامه: 279         کلاسه پرونده: 87/212       مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری.       شاکی: شرکت ذوب آهن اصفهان.       موضوع شکایت و خواسته: اعلام تعارض آراء صادره از شعب 12 و 20 دیوان عدالت اداری.       مقدمه: الف ـ شعبه بیستم در رسیدگی به پرونده کلاسه 84/1672 موضوع شکایت آقای ایرج صالحی به طرفیت ذوب آهن اصفهان به خواسته اعاده به کار به شرح دادنامه 1314 مورخ 15/5/1384 چنین رأی صادر نموده‎اند، با توجه به اینکه شاکی از سال 1362 به بعد به محل کار خود مراجعه ننموده و پس از گذشت بیست و دو سال به جهت اعاده به کار تقدیم دادخواست نموده و عدم مراجعه به محل کار خود را مشکلات شخصی بیان نموده است، لهذا مستنداً به مفهوم مخالف ماده 11 قانون دیوان حکم به رد شکایت وی صادر و اعلام می‎شود. ب ـ شعبه دوازدهم در رسیدگی به پرونده کلاسه 85/453 موضوع شکایت محمد جان رضایی به طرفیت ذوب آهن اصفهان به خواسته لغو حکم شماره 2/125810 مورخ 12/11/1362 و بازگشت به کار و پرداخت حقوق و مزایای قانونی به شرح دادنامه شماره 2346 مورخ 12/12/1386 چنین رأی صادر نموده‎اند، نظر به اینکه اداره خوانده در رابطه با اخراج شاکی از شرکت مدرک قانونی که حاکی از محکومیت به اخراج شاکی از طرف مراجع قضایی و یا هیأت رسیدگی به تخلفات اداری باشد، ارائه نشده است و کارگزینی مرجع تعیین مجازات نمی‎باشد، زیرا اخراج از شرکت مجازات می‎باشد، علیهذا با توجه به مراتب شکایـت شاکی موجه و وارد تشخیص و حکم به ورود شکایت نامبرده صادر و اعلام می‎گردد. هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور رؤسا و مستشاران و دادرسان علی‎البدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بـررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء بـه شرح آتی مبادرت بـه صدور رأی می‎نماید. رأی هیأت عمومی        با عنایت به اینکه شاکیان به لحاظ غیبت غیر موجه طولانی قبل از تاریخ تصویب قانون رسیدگی به تخلفات اداری مصوب 9/12/1362 از خدمت اخراج شده‎اند و با انقضاء قریب 22 سال از تاریخ غیبت و اخراج، رابطه استخدامی آنان با شرکت سهامی ذوب آهن اصفهان قطع گردیده است. بنابراین شکایت بـه خواسته لغو ابلاغ اخراج مذکور و اعاده به خدمت و پرداخت حقوق و مزایای مورد ادعا در مدت غیبت غیر موجه و عدم اشتغال به خدمت فاقد وجاهت قانونی است و دادنامه شماره 1314 مورخ 15/5/1384 شعبه بیستم دیوان که مبین این معنی است موافق اصول و موازین قانونی می‎باشد. این رأی به استناد بند 2 ماده 19 و ماده 43 قانون دیوان عدالت اداری برای شعب دیوان و سایر مراجع اداری ذیربط در موارد مشابه لازم‎الاتباع است.