رأی شماره ۴۹ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری درخصوص اعتراض به رأی کمیسیون ماده صد قان

مرجع تصویب
تاریخ انتشار 1388/02/20
شماره ویژه نامه ۱۸۶۹۴
شماره انتشار ۱۸۶۹۴
شماره نامه
تاریخ نامه

          تاریخ: 6/2/1388                     شماره دادنامه: 49                        کلاسه پرونده: 87/960          مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری.          شاکی: آقای محمد حیدرآبادی.          موضوع شکایت و خواسته: اعلام تعارض آراء صادره از شعبه 30 دیوان عدالت اداری.          مقدمه: الف ـ شعبه سی‎ام دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه86/1180موضوع شکایت آقای عبدل‌امیر مرادی به طرفیت شهرداری منطقه 2 مشهد ـ کمیسیون ماده صد به خواسته اعتراض به رأی شماره 2/101ـ2 مورخ 27/3/1386 به شرح دادنامه شماره 1285 مورخ 1/5/1387 چنین رأی صادر نموده است، نظر به اینکه اولاً شهرداریها می‎توانند از ادامه عملیات ساختمانی بدون پروانه و یا مخالف مفاد پروانه به وسیله مامورین خود اعم از اینکه عملیات ساختمانی در زمین محصور یا غیر محصور واقع باشد، جلوگیری نمایند و از طرفی به‌استناد تبصره7 مادهصد قانون یادشده مهندس ناظر، ماموران‌شهرداری را مکلف به جلوگیری به موقع درصورت وقوع تخلف نموده و حتی تعقیب جزایی آنان لازم دانسته است و شهرداری این تکلیف خود را انجام نداده و عملاً موجبات تخلف را فراهم آورده است. ثانیاً با عنایت به نظریه مورخ11/2/1363 شورای عالی قضایی و نظریه شماره4589/7 مورخ 27/7/1372 اداره حقوقی تخریب بنای مسقف تجویز نگردیده و کلمه می‎تواند در صدر ماده صد موید این است که کمیسیون ماده صد تکلیف و الزامی برای صدور رأی تخریب بنا ندارد و طبق تبصره 2 ماده صد می‎تواند رأی دیگری غیر از تخریب صادر نماید و چون تعطیل و اعاده به وضع سابق مستلزم تخریب و جمع‌آوری تاسیسات موجب تزلزل و عدم‌استحکام به قسمتهای دیگر ساختمان (که با مجوز ساخته‌شده) و مستلزم ایجاد خسارت جبران ناپذیر به سازنده بناء خواهد بود که این امر نیز مورد نظر قانونگذار نمی‎باشد و در وضع موجود و بحران شدید مسکن ثمره‎ای جز هدر رفتن نیروی انسانی و مادی و مصالح ساختمانی ندارد. ثالثاً با توجه به تبصره‎های ماده صد قانون شهرداری لزوم حکم به تخریب در صورتی است که اصول سه‌گانه شهرسازی ـ فنی ـ بهداشتی از سوی مالک رعایت نشده باشد که از طرف شهرداری هم دلیل قانع‌کننده‎ای بر عدم رعایت اصول مذکور ارائه نگردیده است و در واقع رأی صادره، متکی بر مبانی قانونی اصدار نیافته است. فلذا با عنایت به موارد معنونه دعوی مطروحه را وارد تشخیص و ضمن نقض رأی مورد شکایت رسیدگی مجدد به کمیسیون همعرض محول می‎شود . ب ـ شعبه سی‎ام دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه 86/1179 موضوع شکایت آقای محمد حیدرآبادی به طرفیت شهرداری منطقه 2 مشهد به خواسته نقض رأی شماره 443 مورخ 6/8/1386 کمیسیون تجدیدنظر ماده صد قانون شهرداری مبنی بر قلع مستحدثات به جهت ساخت غیرمجاز در کاربری کشاورزی و بدون رعایت استحکام و مقاوم‌سازی به شرح دادنامه شماره 1880 مورخ 17/7/1387 چنین رأی صادر نموده است، با عنایت به اینکه شاکی ایراد و اعتراض موثر و موجهی که اساس رأی را متزلزل و مخدوش و در نتیجه موجبات نقض آن را فراهم نماید، ارائه نکرده و نسبت به دعاوی مطروحه دلیلی ابراز ننموده و از نظر شکلی نیز ایراد و اشکالی به رأی وارد نیست و در نحوه رسیدگی و رعایت تشریفات تخلفی از مقررات قانونی مشهود و ملحوظ نمی‎باشد و شکایت به کیفیت مذکوره وارد نیست. علیهذا حکم به رد آن صادر می‎نماید. هیأت‌عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور رؤسا و مستشاران و دادرسان علی‎البدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بـررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء بـه شرح آتی مبادرت به صدور رأی می‎نماید. رأی هیأت عمومی           الف ـ تعارض در مدلول دادنامه‎های فوق‎الذکر محرز بنظر می‎رسد. ب ـ علاوه بر اینکه احداث بنا در محدوده قانونی شهر و حریم آن منوط به ارائه سند مالکیت رسمی و یا مدارک مثبت اذن مالک است، اساساً احداث بنای مسکونی در اراضی کشاورزی قبل از تغییر کاربری آنها توسط مرجع ذیصلاح قانونی مجوزی ندارد. بنابراین دادنامه شماره 1880 مورخ 17/7/1387 شعبه سی‎ام دیوان عدالت اداری مبنی بر رد اعتراض شاکی نسبت به رأی قطعی کمیسیون ماده 100 قانون شهرداری در حدی که مفید این معنی است، موافق اصول و موازین قانونی می‎باشد. این رأی به استناد بند 2 ماده 19 و ماده 43 قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1385 برای شعب دیوان و سایر مراجع اداری ذیربط در موارد مشابه لازم‎الاتباع است.