رأی شماره ۶۰۹ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری درخصوص فوق‌العاده محرومیت از مطب

مرجع تصویب
تاریخ انتشار 1385/12/02
شماره ویژه نامه ۱۸۰۵۶
شماره انتشار ۱۸۰۵۶
شماره نامه
تاریخ نامه

        تاریخ: 28/8/1385        شماره دادنامه: 609        کلاسه پرونده: 85/601        مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری.        شاکی: سازمان دامپزشکی کشور.        موضوع شکایت و خواسته: اعلام تعارض آراء صادره از شعب دهم و چهاردهم دیوان عدالت اداری.        مقدمه: الف ـ شعبه دهم در رسیدگی به پرونده کلاسه 84/1787 موضوع شکایت آقای بهمن مرحمتی به طرفیت، سازمان دامپزشکی کشور به خواسته، مطالبه حق محرومیت از مطب متعلقه به تفاوت حقوق و فوق‎العاده شغل موضوع مواد 6 و 8 قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت به شرح دادنامه شماره 2607 مورخ 10/12/1384 چنین رأی صادر نموده است: نظر به اینکه در ماده 8 قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مصوب 1370 صرفاً حقوق و فوق‌العاده شغل مستخدمین مشمول قانون نظام هماهنگ می‎بایستی با حقوق و فوق‎العاده شغل اعضای هیأت علمی همتراز مقایسه گردد و صرفاً مابه‎التفاوت حاصله تا 80% حقوق و فوق‌العاده شغل اعضای هیأت علمی به مستخدمین مشمول قانون نظام هماهنگ پرداخت می‎شود و در ماده مذکور به مقایسه سایر عناوین پرداختی از جمله مقایسه فوق‌العاده جذب و محرومیت اشاره‎ای نشده است و نظر به اینکه فوق‌العاده جذب و محرومیت مشمولین قانون نظام هماهنگ پرداخت حقوق کارکنان دولت به موجب مصوبات هیأت دولت که به استناد ماده 6 قانون مذکور به تصویب رسیده و پرداخت می‎گردد. در مصوبات مزبور مبنای محاسبه فوق‌العاده جذب و محرومیت حقوق مبنا با فوق‎العاده شغل تعیین شده است که منظور حقوق موضوع ماده یک و فوق‎العاده شغل موضوع ماده 4 قانون یاد شده می‎باشد و نظر به اینکه فوق‎العاده شغل و فوق‎العاده خاص هر کدام دارای عناوین خاص خود می‎باشند. در نتیجه مابه‎التفاوت که در اجرای ماده 8 قانون یاد شده و با عنوان تفاوت همترازی در احکام استخدامی درج می‎گردد نمی‎تواند به عنوان حقوق و فوق‎العاده شغل تلقی شود زیرا که حداکثر سقف حقوق و فوق‌العاده شغل با توجه به مواد یک و 4 قانون فوق الاشعار مقید بوده و رقمی تحت عنوان « تفاوت همترازی» نمی‎تواند به عنوان جزئی از آن منظور گردد و نظر به اینکه مشتکی‎عنه اعلام نموده است که در خصوص مورد بخشنامه سازمان مدیریت و برنامه‎ریزی را اجراء می‎نماید و سازمان مذکور نیز مابه‎التفاوت حق همترازی را جزو حقوق و فوق‎العاده شغل منظور ننموده و در محاسبه فوق‎العاده جذب و محرومیت قابل محاسبه نمی‎داند و نظر به اینکه مطابق ماده 21 قانون نظام هماهنگ تهیه آیین‎نامه اجرائی قانون مذکور به عهده سازمان مدیریت و برنامه‎ریزی و تصویب آن به عهده هیأت وزیران می‎باشد و هیأت دولت نیز به شرح ماده 16 آیین‎نامه اجرائی قانون فوق‎الاشعار مقرر نموده است: « همترازی حقوق و فوق‎العاده شغل متصدیان دارای مدرک تحصیلی دکتری و کارشناسی ارشد و معادل آن که در مشاغل مطالعاتی و تحقیقاتی و آموزشی انجام وظیفه می‎نمایند با مراتب اعضاء هیأت علمی برای تعیین حقوق و فوق‎العاده شغل بر اساس دستورالعملی که به پیشنهاد سازمان امور اداری و استخدامی کشور تهیه و به تصویب شورای حقوق و دستمزد خواهد رسید می‎باشد» و نظر به اینکه در مورد مشابه دستورالعمل و نظریه سازمان مدیریت و برنامه‎ریزی کشور که بر حسب ماده 8 قانون نظام هماهنگ پرداخت صادر گردیده به شرح دادنامه شماره 360 مورخ 9/9/1382 هیـأت عمـومی دیوان عدالت اداری مغایر قانون شناخته نشد و مصوبه هیأت وزیران نیز توسط ریاست مجلس شورای اسلامی خلاف قانون تشخیص نشده است علیهذا حکم به رد شکایت شاکی صادر و اعلام می‎دارد. ب ـ شعبه چهاردهم در رسیدگی به پرونده کلاسه 84/635 موضوع شکایت آقای امیر رئوفی به طرفیت، سازمان دامپزشکی کشور به خواسته، الزام به پرداخت حق محرومیت از مطب با لحاظ حقوق و فوق‎العاده شغل ناشی از اعمال ماده 8 قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت به شرح دادنامه شماره 1672 مورخ 12/7/1384 چنین رأی صادر نموده است، نظر به اینکه ماده یک قانون اجازه پرداخت حق محرومیت از مطب مصوب 22/9/1366 حق مذکور را معادل حقوق و فوق‌العاده شغل مقرر کرده که مطلق بوده و شامل حقوق و فوق‎العاده شغل افزایش یافته ناشی از اعمال ماده 8 قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت هم می‎گردد، بنابراین دادخواست مطروح وارد تشخیص و سازمان متبوع مستخدم مکلف به تعیین و برقراری حق محرومیت از مطب بر مبنای مطلق حقوق و فوق‎العاده شغل مستخدم اعم از حقوق و فوق‌العاده شغل اضافه شده ناشی از ماده 8 یاد شده در حق خواهان می‎گردد. هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور رؤسای شعب بدوی و رؤساء و مستشاران شعب تجدیـدنظر تشکیل و پس از بحث و بـررسی و انجام مشـاوره بـا اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رأی می‎نماید. رأی هیأت عمومی         طبق ماده یک قانون اجازه پرداخت حق محرومیت از مطب مصوب 1366 ملاک و مأخذ محاسبه و پرداخت فوق‌العاده محرومیت از مطب به واجدین شرایط، حقوق و فوق‎العاده شغل آنان قید گردیده است. نظر به اینکه حقوق و فوق‎العاده شغل مشمولین ماده 8 قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مصوب 1370 به شرح مقرر در ماده اخیرالذکر تعیین و پرداخت می‎شود و فوق‎العاده محرومیت از مطب نیز بایستی بر مبنای مجموع حقوق و فوق‎العاده شغل مزبور احتساب و پرداخت گردد، بنابراین دادنامه شماره 1672 مورخ 12/7/1384 شعبه چهاردهم که متضمن تایید استحقاق شاکی در این زمینه است صحیح و موافق قانون تشخیص داده می‎شود. این رأی به استناد قسمت اخیر ماده 20 اصلاحی قانون دیوان عدالت اداری برای شعب دیوان و سایر مراجع ذیربط در موارد مشابه لازم‎الاتباع است. هیأت عمومی دیوان عدالت اداریمعاون قضائی دیوان عدالت اداری ـ مقدسی‎فرد