تاریخ: 23/5/1386 شماره دادنامه: 362 کلاسه پرونده: 85/586 مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری. شاکی: ذیحساب و رئیس دارائی ارتش جمهوری اسلامی ایران. موضوع شکایت و خواسته: اعلام تعارض آراء صادره از شعب 5 و 22 دیوان عدالت اداری. مقدمه: الف ـ شعبه پنجم در رسیدگی به پرونده کلاسه 82/2024 موضوع شکایت آقای مجید طباطبائی به طرفیت، دارائی ارتش به خواسته، عدم پرداخت حق اشعه، مرخصیهای استفاده نشده و سنوات ارفاقی و حقوق و مزایای مربوط به حق اشعه به شرح دادنامه شماره 2651 مورخ 7/11/1383 چنین رأی صادر نموده است، با عنایت به جوابیه مشتکیعنه اعلام داشته شاکی در سال 1352 به استخدام نهاجا درآمده با سی سال خدمت بازنشسته گردیده است. برابر بند یک ماده 19 آییننامه اجرائی قانون حفاظت در برابر اشعه افزایش سنوات خدمت قابل احتساب برای کارکنان حداکثر 30 سال میباشد و برابر قانون مصرحه مرخصی اشعه قابل ذخیره نمیباشد. طبق تبصره4 ماده2 دستورالعمل تعیین مزایای شغل کارکنان نیروهای مسلح مصوب فرماندهی معظم کل قوا، پرتوکاران گروه الف 20% و پرتو کاران گروه ب از 10% مزایای جدول شماره 2 استفاده مینمودند. این موضوع مجدداً جهت اصلاح مبنی بر برخورداری کارکنان ذینفع (پرتو کاران گروه الف 50% و ب 30%) به محضر مقام معظم رهبری پیشنهاد، پس از موافقت معظم‌له از تاریخ تصویب 1/6/1378 به اجراء درآمده که نامبرده نیز از مزایای آن برخوردار گردیده است. با توجه به مراتب فوق تخلفی از موازین قانونی مشهود نیست، بنابراین شکایت شاکی رد میگردد. ب ـ1ـ شعبه 22 در رسیدگی به پرونده کلاسه 82/991 موضوع شکایت آقای امان‌اله شاه‌گلدی به طرفیت، نیروی هوائی ارتش جمهوری اسلامی ایران به خواسته، احتساب شش سال سنوات ارفاقی برابر قانون حفاظت در برابر اشعه به شرح دادنامه شماره 1436 مورخ 17/9/1382 چنین رأی صادر نموده است، شاکی از تاریخ 1/6/1380 احتساب یک سال ابقاء به خدمت به استناد مقررات ماده 110 قانون آجا از خدمت بازنشسته گردیده و نسبت به احتساب 6 سال مدت سنوات ارفاقی در سنوات خدمتی وی و پرداخت مزایای مربوطه جهت اقدامات لازم به سازمان بیمه و بازنشستگی منعکس گردیده است که با عنایت به مراتب فوق چون دلیلی که دلالت به تحقق شاکی بنماید ابراز نشده، لذا شکایت شاکی را وارد تشخیص و مستنداً به ماده 20 قانون حفاظت در برابر اشعه مقرر میدارد که مشتکیعنه 6 سال سنوات ارفاقی را در خصوص شاکی از نظر سنوات خدمتی شاکی ملحوظ دارد. ب ـ2ـ شعبه سوم تجدیدنظر در رسیدگی به پرونده کلاسه 82/1736 موضوع تقاضای تجدیدنظر مدیر حقوقی نهاجا نسبت به دادنامه شماره 1436 مورخ 17/9/1382 شعبه 22 دیوان به شرح دادنامه شماره 891 مورخ 28/7/1383 چنین رأی صادر نموده است، خواسته شاکی مشعر بر مطالبه حق سنوات ارفاقی موضوع بند 3 ماده 20 از فصل پنجم قوانین و مقررات استفاده از پرتوها میباشد. لذا با احراز اشتغال مشارالیه در محل یاد شده و توجهاً به بند 3 دستورالعمل سماجا به شماره 363/1090/ی مورخ 24/5/1378 با این متن که (کارکنان مزبور در فرض ادامه خدمت زائد بر سی سال با احتساب سنوات ارفاقی از ضریب افزایش سنواتی مضاعف بهرهمند میگردند و مکاتبه شماره 8 ـ1611/13/نا مورخ 24/11/1379 معاونت نیروی انسانی با امیر ریاست سماجا مبنی بر اعمال سنوات ارفاقی موضوع قانون مارالذکر و نیاز به ادامه خدمت وی مازاد بر 30 سال کلاً مؤید صحت ادعای شاکی میباشد. فلذا اعتراض تجدیدنظرخواه نسبت به دادنامه تجدیدنظر خواسته غیر موجه بوده و دلیل و مدرکی که موجبات فسخ دادنامه بدوی را ایجاب نماید، مشهود نیست. بنابراین با رد تجدیدنظر خواهی نتیجتاً دادنامه بدوی تایید میشود. هیأت عمومـی دیوانعـدالت اداری در تـاریخ فـوق بـا حضور رؤسا و مستشـاران و دادرسان علیالبدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء بـه شرح آتی مبادرت بـه صدور رأی مینماید. رأی هیأت عمومی طبق ماده 20 قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب 1368، افرادی که به طور مستمر به کار با اشعه اشتغال داشته باشند، با رعایت شرایط قانونی مربوط به شرح بند 3 ماده مزبور از افزایش مدت خدمت قابل قبول تا یک سال به ازاء هر سال کار با اشعه، حداکثر به مدت 10 سال منحصراً از حیث بازخرید، بازنشستگی، از کار افتادگی و تعیین حقوق وظیفه برخوردار میشوند. نظر به حکم صریح مقنن احتساب مدت خدمت کارکنان مشمول ماده مزبور با لحاظ مدت خدمت ارفاقی مقرر در بند 3 ماده 20 قانون فوقالذکر حداکثر به مدت سی سال منحصراً از جهـات مقرر در قانون مجـاز اعلام گردیده است. بنابراین دادنامه قطعی شماره 2651 مورخ 7/11/1383 شعبه پنجم بدوی دیوان که متضمن رد شکایت شاکی بر اساس استدلال فوق الاشعار است، صحیح و موافق قانون تشخیص داده میشود. این رأی به استناد بند 2 ماده 19 و ماده 43 قانون دیوان عدالت اداری برای شعب دیوان و سایر مراجع اداری ذیربط در موارد مشابه لازم الاتباع است.