آراء شماره ۱۳۸۳ و ۱۳۸۴ و ۱۳۸۵ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری درخصوص عدم امکان تسری حک

مرجع تصویب
تاریخ انتشار 1387/02/22
شماره ویژه نامه ۱۸۴۰۷
شماره انتشار ۱۸۴۰۷
شماره نامه
تاریخ نامه

        تاریخ: 28/11/1386        شماره دادنامه: 1383، 1384، 1385        کلاسه پرونده: 85/295،628 و86/26        مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری.        شکات: 1ـ سازمان بنادر و کشتیرانی 2ـ فضل الله مبارکی 3ـ قاسم بهبهانی.        موضوع شکایت و خواسته: اعلام تعارض آراء صادره از شعب اول و پنجم دیوان عدالت اداری.        مقدمه: الف ـ1ـ شعبه اول دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه 80/375 موضوع شکایت مصطفی اسدالهی به طرفیت سازمان بنادر و کشتیرانی به خواسته الزام سازمان فوق به اعطای امتیازات مقرر در قانون جذب نیروی انسانی به نقاط محروم و مناطق جنگی، به شرح دادنامه شماره 501 مورخ 21/3/1381 چنین رأی صادر نموده است، ... با توجه به عدم ذکر نام سازمان بنادر و کشتیرانی در بندهای ماده 2 قانون جذب نیروی انسانی به نقاط محروم و مناطق جنگی و اینکه طبق لایحه ارسالی طرف شکایت، آن سازمان دارای آیین‎نامه استخدامی خاص می‎باشد نه قانون استخدام خاص و در بند (ح) ماده 2 به مؤسساتی اشاره شده که به موجب قانون مستثنی‌شده باشند و لذا چون به موجب بند (ح) ماده 2 از شمول قانون استخدام کشوری خارج نمی‎باشند و مشمول بندهای دیگر ماده 2 نیز نمی‎باشند، تحت لوای قانون استخدام کشوری قرار گرفته و قانون جذب نیروی انسانی در آن سازمان قابل اجراء است، بنابراین شکایت شاکی وارد تشخیص و حکم به ورود شکایت شاکی صادر می‎گردد. الف ـ2ـ شعبه پنجم تجدیدنظر دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه 81/475 موضوع تقاضای تجدیدنظر سازمان بنادر و کشتیرانی نسبت به دادنامه شماره 501 ـ 21/3/1381 شعبه اول، به شرح دادنامه شماره 631 مورخ 24/5/1383 چنین رأی صادر نموده است، گرچه سازمان بنادر و کشتیرانی وفق قوانین مربوطه و جوابیه استعلام سازمان مدیریت و برنامه‎ریزی کشور مورخ 12/5/1383 مشمول مقررات استخدامی خاص می‎باشد و تابع مقررات قانون استخدام کشوری نیست، لیکن مطابق ماده 12 قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مصوب 13/6/1370 مجلس شورای اسلامی و ماده 6 همین قانون به دولت اجازه داده شده در اجرای نظام هماهنگ پرداخت به منظور تطبیق وضع کارکنان دستگاههای مشمول مقررات خاص و جذب و نگهداری نیروهای مناسب برای مشاغل تخصصی و مدیریت در مواردی که در این قانون پیش‎بینی‌نشده، فوق‎العاده‎های خاص وضع نماید. فلذا ضمن رد اعتراض تجدیدنظرخواه دادنامه شماره501 مورخ 21/3/1381 شعبه اول را که متضمن شمول قانون یاد شده بر سازمان تجدیدنظرخواه می‎باشد، تایید و استوار می‎نماید. ب ـ1ـ شعبه 16 دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه 83/3065 و 83/3016 موضوع شکایت فضل‌الله مبارکی و قاسم بهبهانی به طرفیت، سازمان بنادر و کشتیرانی به خواسته، الزام سازمان بنادر و کشتیرانی به اعطای امتیازات مقرر در قانون جذب نیروی انسانی در نقاط دورافتاده و محروم و مناطق جنگی، اعطای یکماه مرخصی علاوه بر مرخصی استحقاقی به شرح دادنامه شماره 516 و 515 مورخ 10/3/1384 چنین رأی صادر نموده است، با عنایت به اینکه سازمان بنادر و کشتیرانی دارای قوانین و مقررات استخدامی خاص می‎باشد و نظریه سازمان مدیریت و برنامه‎ریزی کشور مورخ 3/3/1383 مؤید این مطلب و عدم شمول و اجرای مفاد مواد قانون جذب نیروی انسانی به نقاط محروم و دورافتاده مناطق جنگی مصوب7/12/1367 در خصوص پرسنل سازمان بنادر و کشتیرانی می‎باشد و مضافاً حسب ماده 27 مکرر از آیین‎نامه استخدامی سازمان بنادر و کشتیرانی مستخدمین آن سازمان که در مناطق محروم و دور افتاده خدمت می‎نمایند از مزایای قانون جذب نیروی انسانی به مناطق محروم و دور افتاده و مناطق جنگی مصوب 1367 و آیین‎نامه‎های اجرائی آن برخودار می‎گردند و استفاده مضاعف و همزمان از مزایا و امتیازات یک قانون خاص فاقد محمل و وجاهت قانونی بوده فلذا خواسته مطروحه را غیر وارد تشخیص و مردود اعلام می‎دارد. ب ـ2ـ شعبه اول تجدیدنظر دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه 84/739 و 740 موضوع تقاضای تجدیدنظرخواهی فضل‌الله مبارکی و قاسم بهبهانی نسبت به رأی شماره 515 و 516 مورخ 10/3/1384 شعبه 16 دیوان به شرح دادنامه شماره 2193 مورخ 10/11/1384 و 2137 مورخ 8/11/1384 با رد تجدیدنظرخواهی دادنامه بدوی را تایید نموده است. هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور رؤسا و مستشاران و دادرسان علی‎البدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بـررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء بـه شرح آتی مبادرت بـه صدور رأی می‎نماید. رأی هیأت عمومی         اولاً، با توجه به محتویات پرونده‎های فوق‎الذکر وجود تناقض در مدلول دادنامه‎های صادره در پرونده‎های مذکور محرز است، ثانیاً، حکم مقرر در ماده یک قانون جذب نیروی انسانی بـه نقاط محروم و دورافتاده و مناطق جنگی مصوب1367 مصرح در جواز پرداخت فوق‎العاده جذب و نگهداری به مستخدمین مشمول قانون استخدام کشوری و مقررات استخدامی شرکتهای دولتی مصوب 1352 به منظور جذب و نگهداری آنان جهت خدمت در نقاط محروم و دور افتاده و مناطق جنگی است و تسری آن به سایر کارکنان دولت که مشمول مقررات استخدامی فوق‎الاشعار نیستند، محمل قانونی ندارد. بنابراین دادنامه‎های 516 و 515 مورخ 10/3/1384 شعبه شانزدهم مبنی بر رد شکایت شاکیان که از جمله مستخدمین سازمان بنادر و کشتیرانی و مشمول مقررات استخدامی آن سازمان می‎باشند، به خواسته فوق‎العاده مزبور صحیح و موافق قانون است. این رأی به استناد بند 2 ماده 19 و ماده 43 قانون دیوان عدالت اداری برای شعب دیوان و سایر مراجع اداری ذیربط در موارد مشابه لازم‎الاتباع است.