رأی شماره ۳۲۴ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در خصوص مقرری بیمه بیکاری

       تاریخ: 13/5/1387        شماره دادنامه: 324         کلاسه پرونده: 87/226       مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری.       شاکی: آقای سیدحسین عباس زاده.       موضوع شکایت و خواسته: اعلام تعارض آراء صادره از شعب 9 و 15 دیوان عدالت اداری.       مقدمه: الف ـ شعبه نهم در رسیدگی به پرونده کلاسه 86/2206 موضوع شکایت سیدحـسین عباس‌زاده به طرفیت سازمان تامین اجتماعی تهران به خواسته اعتراض به قطع مقرری بیمه بیکاری به شرح دادنامه 2863 مورخ 28/12/1386 چنین رأی صادر نموده است، نظر به اینکه ادله موجهی که موجبات قانونی برای پذیرش ادعای شاکی را فراهم نماید، ارائه و تحصیل نگردیده است و از طرفی تخطی و تخلفی از مقررات قانونی و ضوابط مربوط در فعل مشتکی‎عنه مشهود و ملحوظ نمی‎باشد و از این حیث ایرادی بر اقدامات و تصمیمات سازمان طرف شکایت مترتب نیست. لذا دفاعیات واصله را مقرون به صحت تلقی و بنابه مراتب یاد شده شکایت را غیر وارد و حکم به رد آن صادر می‎نماید. ب ـ شعبه پانزدهم در رسیدگی به پرونده کلاسه 85/281 موضوع شکایت آقای لطف‌اله رحمتی‌کلور به طرفیت سازمان تامین اجتماعی به خواسته برقراری بیمه بیکاری و احتساب سابقه از 31/1/1383 تاکنون به شرح دادنامه 951 مورخ 29/7/1386 چنین رأی صادر نموده است، با توجه به مفاد رأی قطعی مورخ 12/5/1383 از هیأت حل اختلاف اداره کار که ضمن احراز رابطه کارکرد کارگری  کارگر شاکی و کارفرما اخراج شاکی را غیر ارادی و به دلیل عدم نیاز اعلام نموده است، لذا مستنداً به مادتین 2 و 6 قانون تامین اجتماعی رأی به ورود شکایت دایر بر الزام مشتکی‎عنه به برقراری بیمه بیکاری صادر و اعلام می‎گردد. اما در خصوص خواسته دیگر شاکی دائر بر احتساب سابقه از 31/1/1383 تاکنون توسط سازمان تامین اجتماعی به دلیـل آنکه اقدامات مشتکی‎عنه متضمن نقض قوانین و مقررات به نظر نمی‎رسد و شاکی نیز در این خصوص اسناد و مدارک کافی ارائه ننموده است، نتیجتاً در وضعیت موجود رأی به رد شکایت صادر و اعلام می‎گردد. هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور رؤسا و مستشاران و دادرسان علی‎البدل شعب دیوان تشکیل و پس‌از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به‌شرح آتی مبادرت به‌صدور رأی می‎نماید. رأی هیأت عمومی        طبق ماده 6 قانون بیمه بیکاری مصوب 1369 بیمه شدگان بیکار در صورت احراز شرایط مقرر در این ماده از جمله داشتن حداقل 6 ماه سابقه پرداخت حق بیمه قبل از بیکار شدن با رعایت سایر مقررات مربوط ذیحق به دریافت مقرری بیمه بیکاری می‎باشند و به حکم ماده 36 قانون تامین اجتماعی مسئولیت پرداخت حق بیمه سهم کارفرما و شخص بیمه شده به عهده کارفرما بوده و تاخیر کارفرما در پرداخت حق بیمه یا امتناع از پرداخت آن رافع مسئولیت و تعهدات سازمان در مقابل بیمه شده نیست. نظر به مراتب فوق‎الذکر و عنایت به اینکه مرجع حل اختلاف کارگر و کارفرما با احراز وجود رابطه کارگری شاکیان تا تاریخ اخراج غیر ارادی آنان در 31/1/1383 کارفرما را مستنداً به ماده 148 قانون کار مصوب 1369 به پرداخت حق بیمه بیمه‌شدگان مذکور تا تاریخ اخراج ملزم نموده و اینکه اساساً تاخیر یا امتناع از پرداخت حق بیمه مستند به فعل یا ترک فعل کارگر بیمه شده نیست و سازمان تامین اجتماعی به حکم قانون می‎تواند نسبت به مطالبه و وصول حق بیمه نامبردگان تا تاریخ اخراج اقدام نماید. بنابراین دادنامه شماره 951 مورخ 29/7/1386 شعبه 15 دیوان مبنی بر تایید شکایت شاکی و الزام سازمان تامین اجتماعی به برقراری حق بیمه بیکاری درباره شاکی صحیح و مطابق اصول و موازین قانونی می‎باشد. این رأی به استناد بند 2 ماده 19 و ماده 43 قانون دیوان عدالت اداری برای شعب دیوان و سایر مراجع اداری ذیربط در موارد مشابه لازم‎الاتباع است.