رأی شماره ۳۲۳ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری درخصوص فوق‌العاده ویژه معلمان

       تاریخ: 13/5/1387       شماره دادنامه: 323         کلاسه پرونده: 87/257       مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری.       شاکی: آموزش و پرورش خراسان رضوی.       موضوع شکایت و خواسته: اعلام تعارض آراء صادره از شعب اول و دوم دیوان عدالت اداری.       مقدمه: الف ـ شعبه دوم در رسیدگی به پرونده کلاسه 85/1694 موضوع شکایت اعظم امانی به طرفیت آموزش و پرورش ناحیه 7 مشهد به خواسته اعتراض به حکم 68/109 مورخ 9/9/1384 قطع فوق‌العاده ویژه به شرح دادنامه 1669 مورخ 24/9/1386 چنین رأی صادر نموده است، نظر به اینکه مصوبه تحت شماره 2552ت/29932ه‍ـ مورخ 22/1/1383 هیأت وزیران در سالی به تصویب رسیده است که متقاضی برای آن سال درخواست اعمال حق ارتقاء شغلی را دارد و چون دایره شمول مصوبه به کلیه معلمینی برمی‎گردد که بطور تمام وقت و در هر مقطعی خدمت می‎کرده‎اند و چون مشارالیه از پرداخت فوق‎العاده پیش‎بینی شده در قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت و حق همترازی اعضاء هیأت علمی نیز برخوردار نبوده و در بخشنامه شماره 253910/120 مورخ 7/8/1385 وزارتی افراد واجد شرایط را که حداقل امتیازشان به نمره 600 برسد، مشمول دانسته و اعلام وزیر وقت برای شاکی نیز هر چند بعد از آن تاریخ باشد، کاشفیت دارد از این رو و با توجه به اعلام اداره مشتکی‎عنه در خصوص امتیاز وی و علی‌الاطلاق بودن امتیاز حداقل نمره 600 برای کلیه معلمین بدون قید اینکه در کدام شهر خدمت نمایند. لذا شکایت مطروحه را وارد دانسته مستنداً به مصوبه هیأت وزیران حکم به ورود شکایت را صادر و اعلام می‎نماید. ب ـ شعبه اول دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه 85/2287 موضوع شکایت بتول اعلمی نیا به طرفیت آموزش و پرورش ناحیه 7 مشهد به خواسته مطالبه فوق‎العاده ارتقاء شغلی به شرح دادنامه 1934 مورخ 13/9/1386 چنین رأی صادر نموده است، با عنایت به اینکه عدم اعمال ارتقا شغلی در مورد شاکیه به علت سهمیه 65 درصد بوده و امتیاز شاکیه کمتر از سایر پرسنل در قالب سهمیه 65 درصد می‎باشد، علیهذا حکم به رد شکایت مطروحه صادر و اعلام می‎گردد. هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور رؤسا و مستشاران و دادرسان علی‎البدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بـررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء بـه شرح آتی مبادرت بـه صدور رأی می‎نماید. رأی هیأت عمومی        طبق بند 2 تصویب‎نامه شماره 2552/ت29933 مورخ 26/1/1383 که با استفاده از اختیار مقرر در ماده 6 قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت در تاریخ 19/1/1383 به تصویب هیأت وزیران رسیده و تا تاریخ اصلاح آن به موجب مصوبه شماره 253910/120 مورخ 7/8/1385 به قوت و اعتبار خود باقی بوده است، حداکثر تعداد افرادی که با رعایت ضوابط مربوط و کسب امتیازات لازم مشمول دریافت فوق‎العاده ویژه می‎باشند، براساس رقابت و انتخاب بهترین افراد مجموعاً 65 درصد تعداد متصدیان مشاغل مربوط خواهد بود. بنابراین با توجه به محدودیت افراد ذیحق به دریافت فوق‎العاده مزبور و ضرورت رعایت اولویت و اختصاص فوق‎العاده ویژه مزبور به کارکنان برتر از حیث کسب امتیازات لازم در مدت اعتبار تصویب‎نامه مورخ 26/1/1383، مجرد کسب امتیاز موجد حق استفاده از فوق‎العاده ویژه تا تاریخ اجرای اصلاحیه 7/8/1385 نبوده است و دادنامه شماره 1934 مورخ 13/9/1386 شعبه اول مبنی بر رد شکایت شاکی که متضمن این معنی است، موافق اصول و موازین قانونی می‎باشد. این رأی به استناد بند 2 ماده 19 و ماده 43 قانون دیوان عدالت اداری برای شعب دیوان و سایر مراجع اداری ذیربط در موارد مشابه لازم‎الاتباع است.