رأی شماره ۳۱۸ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری با موضوع لزوم لحاظ کردن سنوات ارفاقی در

   خاص شهرداری تهران مصوب 1385            تاریخ: 2/8/1390           شماره دادنامه: 318           کلاسه پرونده: 90/700      مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری.      شاکی: کانون بازنشستگان شهرداری تهران      خواسته: اعلام تعارض در آراء صادرشده از شعب دیوان عدالت اداری       گردش کار: رئیس هیأت مدیره کانون بازنشستگان شهرداری تهران به موجب لایحه تقدیمی اعلام کرده است که تعدادی از کارکنان سابق شهرداری تهران با استناد به مادۀ 85 آیین‎نامه استخدامی خاص شهرداری تهران مصوب 12/8/1358 مبنی بر این که:      « مادۀ 85: در مواردی که شهرداری از خدمت هر یک از مستخدمان ثابت بی‎نیاز باشد و مستخدم حداقل بیست سال سابقه خدمت داشته باشد، می‎تواند با تایید شورای اداری شهرداری مستخدم مذکور را بازنشسته کند. این گونه مستخدمان در صورتی که کمتر از بیست سال پرداخت کسور بازنشستگی داشته باشند می‎توانند کسور بازنشستگی کسر این مدت را به صندوق بازنشستگی و وظیفه شهرداری پرداخت نمایند. به مدت خدمت این قبیل مستخدمان در احتساب حقوق بازنشستگی آنان حداکثر ده سال سابقه خدمت بدون پرداخت کسور بازنشستگی افزوده می‎شود و خدمت زاید بر 30 سال قابل احتساب نخواهد بود و در تعیین حقوق بازنشستگی آنان متوسط حقوق و فوق‎العاده شغل یکسال آخر زمان اشتغال ایشان طبق مقررات این آیین‎نامه ملاک محاسبه قرار می‎گیرد.»      بازنشسته شده‎اند، لیکن با حذف سنوات ارفاقی به موجب مادۀ 8 آیین‎نامه اجرایی قانون اصلاح مقررات بازنشستگی و وظیفه قانون استخدام کشوری مصوب 8/7/1369 حقوق بازنشستگی آن دسته از کارکنان شهرداری که در اجرای مادۀ 85 آیین‎نامه استخدامی خاص شهرداری تهران برقرار شده بود، با حذف سنوات ارفاقی کسر شد و با دادخواهی آنان به دیوان عدالت اداری، شعب دیوان تصمیمات متعارض اتخاذ کرده‎اند. با توجه به مراتب رفع تعارض و صدور رأی وحدت رویه درخواست شده است.      گردش کار پرونده‎ها و مشروح آراء به شرح زیر است:      الف: شعبه 27 دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده کلاسه 85/27/1886 با موضوع دادخواست آقای حمید رضاییان به طرفیت سازمان بازنشستگی شهرداری تهران و به خواسته اعمال سنوات ارفاقی در حکم بازنشستگی، به موجب دادنامه شماره 1654 مورخ 16/5/1387 مفاداً به شرح آینده به انشاء رأی مبادرت کرده است.       « با عنایت به مفاد پاسخ اداره خوانده و با لحاظ این که حقوق و مزایای پرداختی به خواهان بر مبنای سنوات خدمتی و ارفاقی جمعاً به مدت 30 سال بوده است و خواهان دلیل و مستندی دال بر تخلف و تخطی سازمان خوانده در خصوص عدم اعمال سنوات ارفاقی معمول و مبذول نداشته است. بنابراین دعوای طرح شده را وارد تشخیص نداده و مردود اعلام می‎دارد این رأی قطعی است.»ب: شعبه 22 دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده کلاسه 22/86/1778 با موضوع دادخواست خانم فتانه منهاجی به طرفیت سازمان بازنشستگی شهرداری تهران و به خواسته اعمال سنوات ارفاقی در حکم بازنشستگی، به موجب دادنامه شماره 1561 مورخ 20/7/1387 مفاداً به شرح آینده به انشاء رأی مبادرت کرده است.       « در خصوص شکایت بانو فتانه منهاجی به طرفیت سازمان بازنشستگی شهرداری تهران به خواسته اعمال ماده 85 آیین‎نامه استخدامی مصوب 13/2/1368 قانون نظام هماهنگی و احتساب باقی‎مانده سنوات خدمت به مدت ده سال با توجه به مفاد دادخواست تقدیمی و مدارک و مستندات ابرازی و ملاحظه لایحه جوابیه سازمان طرف شکایت که به شماره 2144 مورخ 13/7/1387 ثبت دفتر شده است و شاکی انصراف خود را از دریافت سنوات ارفاقی اعلام کرده است. نظر به این که شاکی دلیل و مستند قانونی که حکایت از اثبات ادعای مطرح شده ابراز و ارائه نداشته است و دفاعیات سازمان مشتکی‎عنه با عنایت به قوانین استنادی موجه است و تخلفی از سوی سازمان مذکور در عمل به قوانین محرز نیست. بنابراین شکایت شاکی را وارد تشخیص نداده و به استناد مواد 13 و 22 قانون دیوان عدالت اداری حکم به رد شکایت صادر و اعلام می‎دارد. این رأی وفق ماده 7 قانون فوق‎الذکر قطعی است.»      ج: شعبه 28 دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده کلاسه 28/85/884 با موضوع دادخواست آقای حیدر یزدی شهرضا به طرفیت سازمان بازنشستگی شهرداری تهران و به خواسته اعمال سنوات ارفاقی در حکم بازنشستگی، به موجب دادنامه شماره 350 مورخ 18/2/1387 مفاداً به شرح آینده به انشاء رأی مبادرت کرده است:      « در خصوص دادخواست آقای حیدر یزدی به طرفیت امور بازنشستگی شهرداری تهران به خواسته برقراری 30 روز حقوق بر اساس ماده 85 آیین‎نامه استخدامی شهرداری تهران به شرح متن دادخواست با توجه به محتویات پرونده و مداقه در لایحه دفاعیه اداره خوانده که تحت شماره 2556 مورخ 15/9/1385 به ثبت دفتر لوایح رسیده است نظر به این که افزایش مدت خدمت ارفاقی به سنوات خدمت دولتی برای مستخدم رسمی و محاسبه حقوق بازنشستگی بر اساس سی سال خدمت، زمانی تحقق می‎یابد که کلیه شرایط آن به وجود آید و چون برخورداری از این مزایا در حالتی است که واحد دولتی بدون اراده و میل مستخدم رسمی اختیارات فوق را اعمال کند و منحصر به درخواست مستخدم نباشد بنابراین با لحاظ نمودن رأی شماره 107 مورخ 7/4/1369 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری به رد شکایت شاکی حکم صادر و اعلام می‎دارد این رأی قطعی است.»د: شعبه 23 دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده کلاسه 23/84/2285 با موضوع دادخواست آقای اسداله شیرنژاد به طرفیت سازمان بازنشستگی شهرداری تهران و به خواسته اعمال سنوات ارفاقی در حکم بازنشستگی به موجب دادنامه شماره 1809 مورخ 23/11/1386 مفاداً به شرح آینده به انشاء رأی مبادرت کرده است.       « نظر به این که شاکی آقای اسداله شیرنژاد در دادخواست تقدیمی علیه سازمان صندوق بازنشستگی شهرداری تهران از محاسبه نشدن سنوات خدمتی ارفاقی در افزایشهای قانونی حقوق بازنشستگی طبق ماده 85 آیین‎نامه استخدامی توسط صندوق بازنشستگی شهرداری تهران، طرح شکایت کرده و مدعی است که مشتکی‎عنه سنوات ارفاقی را در افزایشهای مقطعی حقوق بازنشستگان از جمله همترازی سالهای 1381 به بعد محاسبه نکرده است و تقاضای رسیدگی دارد و خوانده در لایحه دفاعیه اعلام داشته است که تقاضای شاکی فاقد وجاهت قانونی است و در همترازی‌های مختلف از جمله سال 1381 نیز برابر سنوات خدمت واقعی همتراز شده است. با عنایت به محتویات پرونده و ملاحظه شرح شکایت و بررسی لایحه دفاعیه و با توجه به رأی وحدت رویه شماره 562 مورخ 11/11/1383 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری شکایت را موجه و صحیح تشخیص و به ورود شکایت رأی صادر و اعلام می‎دارد. این رأی قطعی است.»      هـ ‍: شعبه 33 دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده کلاسه 86/33/1859 با موضوع دادخواست آقای محمدحسن اشتری به طرفیت سازمان بازنشستگی شهرداری تهران و به خواسته اعمال سنوات ارفاقی در حکم بازنشستگی به موجب دادنامه شماره 767 مورخ 13/6/1387 مفاداً به شرح آینده به انشاء رأی مبادرت کرده است.      « نظر به این که با توجه به بند ل تبصره 4 آیین‎نامه اجرایی قانون بودجه سال 1381 کل کشور که به موجب مصوبه شماره 9288/264905هـ مورخ 4/3/1381‎ هیأت وزیران ابلاغ شده است و در مصوبه مذکور سنوات خدمت ارفاقی خاصی احصا شده است و در آن ذکری از مستندات بازنشستگی نظیر بازنشستگی شاکی با خدمت ارفاقی نشده است و دیگر این که هیأت وزیران نمی‎تواند حقوق مکتسبه قبلی آحاد ملت را که طبق قوانین و مقررات برقرار شده است نادیده بگیرد و زایل کند و آن هیأت فقط ماموریت هماهنگ ساختن را دارد. علی‎هذا به استناد مراتب فوق و مواد 7 و 13 قانون دیوان عدالت اداری مصوب 9/3/1385 به ورود شکایت وی حکم صادر می‎کند و ضمن نقض احکام بازنشستگی صادر شده از سال 1368 به بعد، طرف شکایت را به اعمال سنوات ارفاقی در احکام بازنشستگی و پرداخت وجوه آن را از مورخ 13/2/1368 در حق شاکی ملزم می‎سازد، این رأی قطعی است.»      هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ یاد شده با حضور رؤسا، مستشاران و دادرسان علی‎البدل شعب دیوان تشکیل شد. پس از بحث و بررسی، با اکثریت آراء به شرح آینده به صدور رأی مبادرت می‎کند. رأی هیأت عمومی       اولاً: به استثنای رأی صادر شده از شعبه 22 دیوان عدالت اداری به شماره دادنامه 1561 مورخ 20/7/1387، تعارض در مدلول سایر آراء مندرج در گردش کار محرز است.        ثانیاً: به موجب مادۀ 85 آیین‎نامه استخدامی خاص شهرداری تهران مصوب سال 1358 مقرر شده بود:      « در مواردی که شهرداری از خدمت هر یک از مستخدمان ثابت بی‎نیاز باشد و مستخدم حداقل بیست سال سابقه خدمت داشته باشد می‎تواند با تایید شورای اداری شهرداری مستخدم مذکور را بازنشسته کند. این گونه مستخدمان در صورتی که کمتر از بیست سال پرداخت کسور بازنشستگی داشته باشند می‎توانند کسور بازنشستگی کسر این مدت را به صندوق بازنشستگی و وظیفه شهرداری پرداخت کنند. به مدت خدمت این قبیل مستخدمان در احتساب حقوق بازنشستگی آنان حداکثر ده سال سابقه خدمت بدون پرداخت کسور بازنشستگی افزوده می‎شود...»نظر به این که شهرداری تهران با استناد به آیین‎نامه مذکور و با افزودن سنوات ارفاقی به سنوات واقعی خدمت، شکات پرونده‎های موضوع تعارض را بازنشسته کرده است و حقوق بازنشستگی بر مبنای 30 سال سابقه خدمت برای آنان برقرار شده بود، مصوبه موخر هیأت وزیران در حذف سنوات ارفاقی نمی‎تواند حقوق مکتسب اشخاص، ناشی از ماده 85 آیین‎نامه فوق‎الذکر را سلب کند. بنابراین آراء شعب 23 و 33 دیوان عدالت اداری به شماره دادنامه‎های 1809 مورخ 23/11/1386 و 767 مورخ 13/6/1387 که بر وارد دانستن شکایت شکات و الزام به لحاظ کردن سنوات ارفاقی در حکم بازنشستگی صادر شده است صحیح و موافق مقررات تشخیص می‎شود. این رأی به استناد ماده 43 قانون دیوان عدالت اداری برای شعب دیوان و سایر مراجع اداری مربوط در موارد مشابه لازم‎الاتباع است.