قانون اصلاح قانون عضویت دولت جمهوری اسلامی ایران در برخی از سازمانها و مجامع بین‌

مرجع تصویب مجلس شورای اسلامی
تاریخ انتشار 1391/02/07
شماره ویژه نامه ۴۵۸
شماره انتشار ۱۹۵۵۶
شماره نامه
تاریخ نامه

شماره۲۴۱                                                                                  ۱۵/۱/۱۳۹۱ مدیرعامل محترم روزنامه رسمی کشور با توجه به انقضای مهلت مقرر در ماده «۱» قانون مدنی و در اجرای مفاد تبصره ماده «۱» قانون مذکور، یک نسخه تصویر «قانون اصلاح قانون عضویت دولت جمهوری اسلامی ایران در برخی از سازمانها و مجامع بین‌المللی» برای درج در روزنامه رسمی ارسال می‌گردد. رئیس مجلس شورای اسلامی ـ علی لاریجانی   شماره۷۵۳۸۱/۳۳۸                                                                     ۱۵/۱۲/۱۳۹۰ جناب آقای دکتر محمود احمدی‌نژاد ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران عطف به نامه‌‌ شماره ۹۲۴۹۵/۴۲۴۱۲ مورخ ۵/۵/۱۳۸۸ در اجرای اصل یکصد و بیست و سوم(۱۲۳) قانون اساسی جمهوری‌اسلامی‌ایران قانون اصلاح قانون عضویت دولت جمهوری اسلامی ایران در برخی از سازمانها و مجامع بین‌المللی که با عنوان لایحه به مجلس ‌شورای ‌اسلامی تقدیم گردیده بود، با تصویب در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ ۶/۷/۱۳۹۰ و تأیید شورای محترم نگهبان به‌پیوست ابلاغ می‌گردد. رئیس مجلس شورای اسلامی ـ علی لاریجانی   قانون اصلاح قانون عضویت دولت جمهوری اسلامی ایران در برخی از سازمانها و مجامع بین‌المللی ماده واحده ـ ردیف (۵۲) فهرست اول قانون عضویت دولت جمهوری اسلامی ایران در برخی از سازمانها و مجامع بین‌المللی ـ مصوب ۲۶/۱/۱۳۶۵ـ به شرح زیر با توجه به قرارداد پیوست اصلاح و تبصره‌های زیر به عنوان تبصره‌های(۶) و(۷) به قانون یاد شده الحاق می‌شود:   ردیف نام سازمان بین‌المللی نام وزارتخانه یاسازمان دولتی حق عضویت ۵۲ قراردادکلی استفاده از واگنها وزارت راه و شهرسازی ۲۲۱۵ یورو تبصره۶ ـ ایجاد هماهنگی، نظارت و ارزیابی موارد عضویت دولت (قوه مجریه) در سازمانها و مجامع بین‌المللی بر عهده ریاست جمهوری (معاونت حقوقی رئیس‌جمهور) است. تبصره۷ـ در اجرای قرارداد ضمیمه این قانون رعایت اصل هفتاد وهفتم (۷۷) قانون اساسی جمهوری اسلامی‌ایران، الزامی‌است. قرارداد یکنواخت استفاده از واگنها (جی. سی. یو) پیشگفتار استفاده از واگنها توسط شرکتهای راه‌آهنی به عنوان وسیله حمل و نقلی، اتخاذ مفاد قراردادی مبنی بر حقوق و تعهدات هر یک از طرفین را ملزم می‌سازد. برای بهبود کارآیی و رقابت‌پذیری ترافیک باری ریلی، بدینوسیله نگهدارنده‌های واگن و شرکتهای راه‌آهنی که فهرست آنها در ضمیمه (۱) درج شده است، موافقت خود را برای اجرای مفاد قرارداد کلی استفاده از واگنها (جی. سی. یو) اعلام می‌دارند. فصل۱ـ هدف، حیطه کاربرد، فسخ، گسترش قرارداد، محرومیت از عضویت ماده۱ـ هدف ۱ـ۱ـ این قرارداد، به همراه ضمایم مربوطه، شرایط تأمین واگن جهت استفاده به‌عنوان وسیله حمل و نقلی توسط شرکتهای راه‌آهنی در ترافیک ملی و بین‌المللی براساس حیطه کاربرد کنوانسیون مربوط به حمل و نقل بین‌المللی راه‌آهن (کتیف) جاری را مطرح می‌سازد. ۲ـ۱ـ مفاد این قرارداد در مورد نگهدارنده‌های واگن و شرکتهای راه‌آهن به عنوان کاربر واگنها اعمال خواهد شد. ۳ـ۱ـ استفاده از واگن شامل تردد به صورت پر و خالی، همچنین شرایطی که واگن در اختیار یک شرکت راه‌آهنی عضو قرار دارد، است. ۴ـ۱ـ استـفاده و نگهداری با پذیرش واگن توسـط شرکت راه‌آهـن آغاز و با تحویل آن به نگهدارنده یا شخص مجاز دیگری، برای مثال یک شرکت راه‌آهنی عضو دیگر، گیرنده قراردادی کالای حمل شده یا بهره‌‌بردار خطوط فرعی خصوصی مجاز به دریافت واگن، خاتمه می‌یابد. ماده۲ـ حیطه کاربرد ۱ـ۲ـ قرارداد حاضر در ترافیک ریلی بین‌المللی نسبت به مقررات یکسان مربوط به قرارداد استفاده از وسائط نقلیه در ترافیک بین‌المللی راه‌آهن (سی.یو. وی) (ضمیمه دی) از کتیف ۱۹۹۹ میلادی «۱۳۷۸ هجری‌شمسی» و در ترافیک ریلی داخلی نسبت به هرگونه مقررات ملّی قابل اجراء، تا حد مجاز، از اولویت برخوردار خواهد بود. ۲ـ۲ـ پذیرش، از اولین روز فصل بعدی سال، اجراء خواهد شد، مشروط بر این که حداقل یک ماه قبل این مورد به دفتر(جی. سی. یو) اعلام شده باشد. ۳ـ۲ـ مفاد قرارداد چند جانبه حاضر بین امضاءکنندگان اعمال خواهد شد تا حدی که مفاد دیگری میان خود منعقد نکرده باشند. ۴ـ۲ـ دفتر (جی. سی. یو) هرسه ماه در روزهای اول ژانویه (۱۱ دی)، اول آوریل (۱۲ فروردین)، اول اکتبر (۹ مهر) هر سال، فهرست جدیدی از امضاءکنندگان (اعضاء) را منتشر خواهد کرد. ماده۳ـ فسخ هر یک از اعضاء می‌توانند در پایان هر سال تقویمی، حداقل شش‌ماه قبل با ابلاغ کتبی به دفتر(جی. سی. یو) از این قرارداد انصراف دهند. فسخ و تاریخ اجرای آن از طریق فهرست سه ماهه مورد اشاره در ماده(۴ـ۲) به اعضاء ابلاغ خواهد شد. ماده۴ـ گسترش قرارداد طرفین قرارداد (جی. سی. یو) به منظور گسترش این قرارداد، مقررات داخلی (ضمیمه‌) را تنظیم خواهند نمود. دفتر جی.سی.یو مسؤولیت بازنگری و هماهنگی هرگونه اصلاحات در (جی. سی. یو)را بر عهده خواهد داشت. ماده۵ ـ محرومیت از عضویت اگر عضوی نتواند مبلغ مقرر بیش از صد یورو به عنوان بدهی خود را براساس بخش (۱) ماده(۱۲) از ضمیمه(۸) پرداخت کند و بیش از شش‌ماه به تعویق بیافتد و پس از درخواست کتبی نسبت به پرداخت نتواند ظرف دو ماه آن را پرداخت کند، محرومیت از عضویت وی در فهرست سه ماهه بر اساس ماده (۴ـ۲) اعلام خواهد شد. ازآن زمان به بعد وی براساس مواد (۱۶) و (۱۷) به عنوان شخص ثالث در نظر گرفته خواهد شد. ماده۶ ـ حذف شده است. فصل۲ـ تعهدات و حقوق نگهدارنده واگن ماده۷ـ تأیید فنی و حفظ و نگهداری واگنها ۱ـ۷ـ نگهدارنده تضمین می‌نماید که واگنهای وی از نظر فنی مطابق با قوانین جاری اروپا مورد تأیید بوده و در تمام طول مدت بهره‌‌برداری نیز در این شرایط خواهند بود. ۲ ـ۷ـ نگهدارنده باید بنا بر درخواست شرکتهای راه‌آهنی کاربر مدرکی مربوط به مطابقت حفظ و نگهداری واگنهای مربوطه با مقررات جاری ارائه دهد. ۳ـ۷ـ نگهدارنده باید به شرکتهای راه‌آهنی اجازه دهد تا هرگونه بازرسیهای لازم، به ویژه موارد ذکر شده در ضمیمه(۸)، بر روی واگنها را انجام دهد. ماده۸ ـ مندرجات و علائم واگن، مشخصات نگهدارنده بدون تخطی از مقررات جاری، واگنها باید حاوی مشخصات ذیل باشند: -        مشخصات نگهدارنده -        مندرجات و علائم روی واگن طبق ضمیمه(۱۱) -        در صورت لزوم، ایستگاه یا منطقه مبدأ ماده ۹ـ حق آرایش نگهدارنده ۱ـ۹ـ نگهدارنده بر واگنهای خود نظارت خواهد داشت. ۲ـ۹ـ فقط نگهدارنده به‌جز دلایل ایمنی، درخصوص استفاده از واگنهای مربوطه، مجاز به صدور دستورالعمل به شرکتهای راه‌آهنی خواهد بود. ۳ـ۹ـ نگهدارنده دستورالعملهای لازم برای حمل به موقع واگنهای خالی به شرکتهای راه‌آهنی ارائه خواهد داد. ۴ـ۹ـ هرگونه درخواست ازجانب نگهدارنده درخصوص عدم تحویل واگنهای مربوطه به شرکتهای راه‌آهنی خاص، اعم از عضو یا شخص ثالث، باید رعایت گردد. فصل۳ـ تعهدات و حقوق شرکتهای راه‌آهنی ماده ۱۰ـ پذیرش واگنها منوط به این که نگهدارنده تعهدات مربوطه خود را مطابق با مفاد فصل(۲) رعایت کند، شرکتهای راه‌آهنی نیز واگنها را طبق خدمات تجاری خود خواهند پذیرفت. ماده ۱۱ـ عدم پذیرش واگنها یک شرکت راه‌آهنی می‌تواند در شرایط ذیل واگنها را رد کند: -        یک مقام ذی‌صلاح پذیرش آنها را ممنوع کند؛ -        پذیرش آنها بنا بر دلایل بهره‌‌برداری خاص برخی از شرکتهای راه‌آهنی به‌طور موقت غیرممکن باشد؛ -        به ‌دلیل وجود شرایط مستثنی که خارج ازکنترل شرکت راه‌آهنی است (به‌ویژه حوادث غیرمترقبه) که به طور موقت مانع پذیرش واگنها می‌شوند؛ -        شرایط واگن با مقررات فنی و تعمیر و نگهداری یا دستورالعملهای فعلی بارگیری مطابقت ندارد. یک شرکت راه‌آهنی نمی‌تواند اقدام به عدم پذیرش واگنهای خود که به صورت خالی و قابل تردد هستند، کند. ماده۱۲ـ جابه‌جایی واگنها هر شرکت راه‌آهنی باید واگنها را با احتیاط و دقت جابه‌جا کرده و بازدیدهای مورد اشاره در ضمیمه(۹) را انجام دهد. به‌همین شکل، صرف‌نظر از نگهدارنده آنها، به‌ویژه باید کلیه بازدیدهای مورد نیاز از لحاظ ایمنی را بر روی واگنها انجام دهد. هزینه‌های مربوط به این بازدیدهای منظم نباید در فاکتور مجزایی به نگهدارنده ارسال شود. ماده۱۳ـ دوره‌های حمل واگنها و تعهدات مالی ۱ـ۱۳ـ دوره‌های حمل واگنهای پر به دوره عبور(ترانزیت) کالای حمل شده بستگی دارد. دوره‌های حمل واگنهای خالی طی موافقتنامه‌ای تعیین می‌شود. درصورت فقدان چنین موافقتنامه‌ای، دوره‌های تعیین شده درماده(۱۶) از مقررات مربوط به قرارداد حمل و نقل بین‌المللی کالاها با راه‌آهن (سی.آی.ام) درخصوص بار واگن دربست اعمال خواهد شد. ۲ـ۱۳ـ شرکت راه‌آهن کاربر در شرایط ذیل مسؤولیت در قبال طولانی شدن زمان حمل نخواهد داشت: -        خطای نگهدارنده، -        سفارش از سوی نگهدارنده مبنی بر عدم قصور شرکت راه‌آهن کاربر، -        نقص در واگن یا بار مربوطه، -        شرایط و عواقبی که راه‌آهن کاربر قادر به اجتناب و پیشگیری از آن نباشد، -        عدم پذیرش موجه واگن یا محموله طبق ماده(۱۱) ۳ـ۱۳ـ اگر این دوره‌ها به دلایل منسوب به یک شرکت راه‌آهنی طولانی‌تر گردند، نگهدارنده می‌‌تواند برای بلااستفاده بودن واگنها درخواست خسارت کند. مگر طور دیگر توافق شده باشد، میزان خسارت بلااستفاده بودن مطابق با ضمیمه(۶) محاسبه خواهد شد. این میزان، به اضافه خسارت تعیین شده در ماده(۲ـ۲۳)، نباید از میزان قابل پرداخت برای بلااستفاده بودن واگن تجاوز کند. این مبلغ باید علاوه بر خسارت تعیین شده طبق مواد (۳ـ۲۰) یا (۱ـ۲۳) مطالبه شود. ماده۱۴ـ آرایش واگنهای خالی ۱ـ۱۴ـ شرکت راه‌آهن باید دستورالعملهای ارائه شده از سوی نگهدارنده جهت حمل واگنهای خالی بر اساس خدمات تجاری خود را اجراء کند. ۲ـ۱۴ـ واگنهای خالی باید همراه با برگه مشخصات واگن (رجوع شود به «ضمیمه۳») اعزام شوند. برنامه‌های استفاده از برگه مشخصات واگن در راهنمای برگه مشخصات مقررات یکسان مربوط به قرارداد استفاده از وسائط نقلیه در ترافیک بین‌المللی راه‌آهن (سی.یو.وی) شناسنامه واگن ـ مقررات یکسان مربوط به قرارداد استفاده از وسائط نقلیه در ترافیک بین‌المللی راه‌آهن (جی. ال. دبلیو ـ سی. یو. وی)، منتشر شده توسط کمیته بین‌المللی حمل و نقل ریلی ـ کمیته بین‌المللی حمل و نقل راه‌آهن (سی.آی.تی) قید شده است. ۳ـ۱۴ـ اگر نگهدارنده نتواند تا زمان عودت واگنها توسط شرکت راه‌آهن، حداکثر پس از تخلیه، دستورالعملها را ارائه کند، شرکت راه‌آهن موظف به عودت واگن به ایستگاه یا منطقه مبدأ یا هر ایستگاهی که از پیش تعیین شده است، خواهد بود. ماده۱۵ـ اطلاعات جهت ارائه به نگهدارنده ۱ـ ۱۵ـ شرکت راه‌آهن کاربر باید کلیه اطلاعات لازم برای بهره‌‌برداری و حفظ و نگهداری واگنها را به نگهدارنده ارائه دهد. ۲ـ ۱۵ـ شرکتهای راه‌آهنی باید اطلاعات مربوط به واگنهای مورد استفاده خود از سامانه(سیستم)های ثبت عملیات و داده‌های خود در مورد کیلومتراژ واقعی حمل شده را به نگهدارنده‌ها ارائه دهند. ماده۱۶ـ تحویل واگن به اشخاص ثالث شرکت راه‌آهنی که بدون اجازه نگهدارنده واگن را به شخص ثالث تحویل می‌دهد به‌ویژه برای هرگونه خسارت احتمالی در قبال نگهدارنده مسؤول خواهد بود. مسؤولیت شخص ثالث نیز به قوت خود باقی است. ماده۱۷ـ پذیرش واگن از نگهدارنده‌های ثالث قرارداد حاضر همچنین در واگنهای متعلق به نگهدارنده‌هایی که عضو قرارداد (جی.سی.یو) نبوده ولی در عین حال مورد تأیید یک شرکت راه‌آهن عضو هستند، اعمال خواهد شد. در این صورت، شرکت راه‌آهنی که واگن را پذیرفته است در قبال سایر طرفین قرارداد به عنوان نگهدارنده تلقی خواهد شد. فصل۴ـ اثبات و رسیدگی به خسارات وارده به واگن در اختیار یک شرکت راه‌آهنی ماده۱۸ـ ‌اثبات خسارت ۱ ـ ۱۸ـ وقتی خسارت وارده به واگن یا گم شدن و خسارت‌دیدگی قطعات جداشدنی روی واگن توسط یک شرکت راه‌آهنی مشاهده شده یا مسلم دانسته شود یا نگهدارنده چنین ادعاء کند، شرکت راه‌آهنی باید بدون تأخیر و در صورت امکان با حضور نگهدارنده، گزارش خسارت واگن را تنظیم نماید (مطابق «ضمیمه۴») و ماهیت خسارت یا گم شدن و تا حد امکان دلیل و زمان وقوع آن‌ را مستند سازد. ۲ـ ۱۸ـ وقتی خسارت یا گم شدن قطعات مانع بهره‌برداری از واگن نشود، چنانچه خسارت یا گم شدن ثبت شود، نیازی به دعوت از نگهدارنده نیست. ۳ـ ۱۸ـ نسخه‌ای از گزارش خرابی واگن بدون تأخیر به نگهدارنده ارسال خواهد شد. ۴ـ ۱۸ـ چنانچه نگهدارنده مضمون گزارش خرابی واگن را نپذیرد، می‌تواند درخواست نماید که کارشناسی که توسط طرفین قرارداد یا از طرق قضائی انتخاب می‌شود، ماهیت، علت و میزان خسارت را ثبت نماید. این مرحله مشروط به قانون کشوری خواهد بود که این اتفاق در آن رخ داده است. ۵ ـ ۱۸ـ وقتی واگنی خسارت ببیند یا بخشی از آن گم شود و در نتیجه نتوان از آن بهره‌‌برداری نمود، شرکت راه‌آهنی نیز باید مراتب را سریعاً وحداقل در حد اطلاعات ذیل به نگهدارنده اطلاع دهد: ·       شماره واگن ·       وضعیت واگن(پر یا خالی) ·       زمان و محلی که از سرویس خارج گردیده ·       دلیل خارج شدن از سرویس ·       جزئیات اداره‌ای که باید در جریان قرار گیرد ·       مدت احتمالی که واگن برای بهره‌برداری موجود نخواهد بود (تا شش‌روز کاری، بیش از شش‌روز کاری) ماده ۱۹ـ رسیدگی به خسارت ۱ـ۱۹ـ شرکـت راه‌آهنی مقرر می‌دارد که واگن مطابق با مقررات ضمیمه (۱۰) به سیر و حرکت بازگردانده‌شود. چنانچه هزینه تعمیرات بیش از هفتصد و پنجاه ‌یورو باشد، ابتداء باید موافقت نگهدارنده جلب شود، مگر در خصوص تعویض بلوکهای ترمز، چنانچه نگهدارنده پس از دو هفته کاری (به‌جز تعطیلی آخر هفته) پاسخی نداد، عملیات تعمیر ادامه خواهد یافت. ۲ـ۱۹ـ چنانچه هزینه تعمیر واگن خسارت دیده بیشتر از خسارت محاسبه شده مطابق با ضمیمه(۵) باشد، واگن از نظر اقتصادی قابل تعمیر نخواهد بود. ۳ـ۱۹ـ وقتی خسارت بر مناسب بودن واگن جهت بهره‌برداری خدشه‌ای وارد نکرده، ولی استفاده از آن را مشکل کرده باشد، شرکت راه‌آهنی می‌تواند طوری تعمیرات را انجام دهد که واگن برای استفاده مجدد بدون توافق نگهدارنده مناسب باشد؛ تا مبلغ هفتصد و پنجاه یورو شرکت راه‌آهنی با توافق با نگهدارنده مجاز به انجام کارهای اضافی دیگری نیز خواهد بود. ۴ـ۱۹ـ  پس از تکمیل تعمیرات و انجام دستورات خاص نگهدارنده، شرکت راه‌آهنی واگن را به ایستگاه مقصد ارسال خواهد نمود که از اول قرار بوده به آنجا فرستاده شود. ۵ ـ۱۹ـ در همه مواردی که شرکت راه‌آهنی تعمیرات را مطابق با شرایط مندرج در ضمیمه(۱۰) انجام می‌دهد (یا ترتیب انجام آن را می‌دهد)، باید تعمیرات را با دقت لازم و کافی انجام دهد و از کارگاهها و مصالح تأیید شده استفاده نماید. شرکت راه‌آهنی باید اطلاعات دقیق از کار انجام شده برای نگهدارنده فراهم نماید. ۶ ـ۱۹ـ  مدیریت قطعات یدکی در ضمیمه(۷) آورده شده است. ۷ـ۱۹ـ هزینه تعمیرات در فصل(۵) آورده شده است. ماده ۲۰ـ رسیدگی به واگنها و قطعات جداشدنی گم شده ۱ـ۲۰ـ واگن زمانی گم شده در نظر گرفته خواهد شد که سه‌ماه پس از روزی که شرکت راه‌آهنی گم شدن آن را به نگهدارنده اعلام کرده و درخواست جستجوی آن را داده باشد، در اختیار نگهدارنده قرار نگیرد، یا چنانچه نگهدارنده هیچ اخطاریه‌ای در مورد محل واگن دریافت نکرده باشد. این زمان را باید به مدت زمانی که واگن به هردلیل غیرقابل استناد به شرکت راه‌آهنی یا به دلیل خسارت قادر به حرکت نبوده اضافه نمود. ۲ـ۲۰ـ قطعه‌ای از تجهیزات جداشدنی روی واگن وقتی گم شده در نظر گرفته می‌شود که به‌وسیله نقلیه بازگردانده نشود. ۳ـ۲۰ـ چـنانچه یک شرکت راه‌آهـنی مسؤول خسارت باشد، باید مبالغ زیر را به نگهدارنده پرداخت نماید: ـ در مورد واگن گم شده، غرامت مطابق با ضمیمه(۵) محاسبه می‌شود. ـ در مورد تجهیزات گم شده، غرامت بالغ بر ارزش قطعه مورد نظر ۴ـ۲۰ـ  نگهدارنده پس از دریافت غرامت، می‌تواند به صورت کتبی درخواست کند که وقتی واگن (یا قطعات جداشدنی) پیدا شد، به اطلاع وی رسانیده شود. در این مورد نگهدارنده می‌تواند درخواست نماید که در عرض شش‌ماه از دریافت اطلاعیه، در ازاء دریافت بازپرداخت غرامت، ‌واگن(یا قطعات جداشدنی) به وی عودت شود. مدت زمان میان پرداخت غرامت برای گم شدن واگن و بازپرداخت مربوطه توسط نگهدارنده، وی را متعهد به پرداخت غرامت برای بلااستفاده ماندن نمی‌نماید. ماده۲۱ـ رسیدگی به بوژیها در مورد بوژیها نیز شرایط این فصل به همین ترتیب به‌کار خواهد رفت. فصل۵ ـ مسؤولیت درصورت مفقود شدن یا وارد آمدن خسارت به واگن ماده۲۲ـ‌ مسؤولیت شرکت راه‌آهن استفاده‌کننده ۱ـ۲۲ـ شرکت راه‌آهنی که از واگن استفاده می‌کند، مسؤول هر گونه مفقودی یا خسارت وارده به واگن یا تجهیزات آن در قبال نگهدارنده خواهد بود، مگر این‌که ثابت شود که خسارت از جانب وی نبوده است. ۲ـ۲۲ـ شرکت راه‌آهنی مسؤولیتی نخواهد داشت، چنانچه یکی از موارد زیر ثابت شود: ـ شرایـطی که شرکت راه‌آهنی قادر به اجتناب از آنها نبوده است و شرایطی که قابل جلوگیری نمی‌‌باشد. ـ خطای شخص ثالث ـ تعمیر و نگهداری ناکافی توسط نگهدارنده وقتی که شرکت راه‌آهنی بتواند ثابت کند که واگن کاملاً استفاده و بازرسی شده است. ـ خطای نگهدارنده چنانچه شرکت راه‌آهنی تا حدودی مسؤول تشخیص داده شود، خسارت بر عهده طرفین مسؤول و به نسبت سهم ایشان از مسؤولیت خواهد بود. نگـهدارنده نمی‌تواند وجود عـیب ذاتی واگن خود را به عنوان مدرکی دال بر عدم مقصر بودن خود برشمرد. ۳ـ۲۲ـ شرکت راه‌آهنی در موارد ذیل مسؤول نخواهد بود: ـ گم شدن یا خسارت وارد بر تجهیزات جداشدنی که در طرفین واگن فهرست نشده‌است. ـ  گم شدن و خسارت به تجهیزات جداشدنی(شلنگهای تغذیه، ‌ابزار و غیره) مشروط بر این‌که نتوان ثابت کرد که ایراد دارند و خراب هستند. ۴ـ۲۲ـ به منظور تسهیل رسیدگی به خسارت و همچنین درنظر گرفتن استهلاک طبیعی واگن، کیفیت تعمیر و نگهداری و استفاده آن توسط اشخاص ثالث، فهرست خسارت در ضمیمه (۱۲)به ترتیب زیر به‌کار خواهد رفت: ـ خسارتی که برای نگهدارنده تعیین شده است، باید توسط نگهدارنده تقبل شود؛ علاوه بر این نگهدارنده باید برای خسارت بیشتر از هفتصد و پنجاه یورو به شرکت راه‌آهنی متوسل شود، چنانچه بتواند ادله‌ای مبنی بر مقصر بودن شرکت راه‌آهنی مزبور بیاورد. ـ خسارت محوله به شرکت راه‌آهنی تا سقف حداکثر هفتصد و پنجاه یورو برعهده شرکت راه‌آهنی استفاده‌کننده خواهد بود. ـ در خصوص خسارت محوله به شرکت راه‌آهنی بیشتر از هفتصد و پنجاه‌‌ یورو مطابق با مفاد بند (۱ـ۲۲) عمل خواهد شد. ماده۲۳ـ ‌میزان خسارت ۱ـ۲۳ـ در صورت گم شدن واگن یا قطعات آن، میزان غرامت باید مطابق با ضمیمه(۵ ) محاسبه گردد. ۲ـ۲۳ـ در صورت ایجاد خسارت به واگن یا قطعات آن، غرامت باید به هزینه تعمیرات محدود گردد. غرامت برای بلااستفاده ماندن مطابق با بند(۳ـ۱۳) داده می‌شود. وقتی که درخواسـتی برای نگهدارنده جهـت انجام تعمیرات قطـعات یدکی ارسال شود، زمان بلااستفاده ماندن بین تاریخ درخواست و تاریخی که قطعات دریافت می‌شوند در نظر گرفته خواهد شد. میزان غرامت نباید از مبلغ قابل پرداخت برای گم شدن بیشتر باشد. ماده۲۴ـ ‌مسؤولیت کاربران قبلی ۱ـ۲۴ـ وقتی که شرکت راه‌آهنی که واگن را در اختیار دارد مسؤول نباشد، هر یک از کاربران قبلی در زنجیره فعلی استفاده (اعم از تردد پر و خالی) در قبال نگهدارنده برای هر ‌‌گونه خسارتی که به واگن وارد شده یا گم شدن و خرابی قطعات آن مطابق با ماده(۲۲) مسؤول می‌‌باشد، چنانچه شرکتهای راه‌آهنی بعدی در زنجیره استفاده طبق شرایط ماده(۲۲) بتوانند خود را معاف نمایند. ۲ـ۲۴ـ خارج از زنجیره استفاده، چنانچه نگهدارنده بتواند ثابت کند که کاربر باعث بروز خسارت گردیده است و اگر کاربر مذکور نتواند خود را طبق ماده(۲۲) معاف بدارد، کاربر قبلی فقط در قبال نگهدارنده مسؤول خواهد بود. ماده۲۵ـ ‌تعهد نسبت به کاهش و تخفیف خسارات وقتی پرداخت برای خسارات وارده به واگن انجام گیرد، طرفین قرارداد باید شرایط مرتبط با تعهد را بپذیرند تا ضررهای حاصله را محدود نمایند. ماده۲۶ـ ‌حل و فصل خسارات شرکت راه‌آهن استفاده‌کننده یا کارگاه زیرمجموعه آن باید صورتحساب هزینه تعمیر واگن را به نگهدارنده بدهد، به استثناء هزینه‌هایی که شرکت راه‌آهنی استفاده‌کننده تحت شرایط ماده(۲۲) خود مسؤول پرداخت آنها می‌باشد. وقتی که استفاده‌کننده قبلی مسؤول ایجاد خسارت باشد، نگهدارنده صورتحسابی برای هزینه تعمیراتی به آن استفاده‌کننده می‌فرستد که خود این صورتحساب نیز توسط شرکت راه‌آهنی استفاده‌کننده یا کارگاه برای نگهدارنده ارسال شده است. نگهدارنده می‌تواند مطابق با ماده(۱۳) ادعاء خسارت به دلیل بلااستفاده ماندن نماید. فصل۶ ـ مسؤولیت در صورتی که واگن موجب بروز خسارت شود ماده۲۷ـ ‌اصل مسؤولیت ۱ـ۲۷ـ نگهدارنده یا استفاده‌کننده قبلی مشمول این قرارداد مسؤول خسارتی خواهد بود که واگن ایجاد می‌نماید، وقتی که بتوان نشان داد که خرابی ایجاد کرده است. چنانچه شرکت راه‌آهنی استفاده‌کننده مقصر نباشد، طرف مسؤول باید شرکت راه‌آهنی استفاده‌کننده را در قبال دعاوی هر شخص ثالثی مصون بدارد. ۲ـ۲۷ـ چنانچه شرکت راه‌آهنی استفاده‌کننده تا حدودی مقصر باشد، غرامت باید توسط هر یک از طرفین به تناسب سهم خود در این مسؤولیت تعیین شود. ۳ـ۲۷ـ وقتی که شخص ثالثی به طور کامل یا تا حدودی در ایجاد خسارت مقصر باشد، طرفین قرارداد اصولاً می‌توانند از این شخص ثالث دعوای غرامت برای خسارت وارده نمایند. ۴ـ۲۷ـ به منظور ساده نمودن و سرعت بخشیدن به روند امور در صورت بروز خسارات کم اهمیت‌‌تر، شرکت راه‌آهنی استفاده‌کننده می‌تواند در شرایط کلی فروش خود مبلغی را مقرر نماید۱ که در صورت وقوع خسارت تا (سقف) این مبلغ،‌ حتی چنانچه نگهدارنده یا استفاده‌کننده قبلی مقصر هم شناخته شود، از حقوق خود را در قبال آنها بگذرد. این کار در مواردی که تعمد یا قصور عمده‌ای از سوی نگهدارنده یا استفاده‌کننده قبلی وجود داشته، کاربرد نخواهد داشت. ۵ ـ۲۷ـ هر شرکت راه‌آهنی می‌تواند پیشنهاد نماید تا هر نگهدارنده‌ای را طبق مسؤولیت مدنی خود بیمه نماید. ۶ ـ۲۷ـ چنانچه مسؤولیت نگهدارنده در بندهای (۴ـ۲۷) و (۵ ـ۲۷) پوشش داده نشده باشد، نگهدارنده باید بیمه مطابق با قوانین داخلی خود را ارائه نماید. فصل۷ـ مسؤولیت در قبال پرسنل و سایر اشخاص ماده ۲۸ـ ‌اصل مسؤولیت طرفین مورد قرارداد در قبال خدمه خود و سایر افرادی که از خدمات ایشان در ایفاء قرارداد بهره می‌برند، مسؤول خواهد بود، وقتی که این خدمه و سایر افراد در حیطه فعالیتهای خود عمل می‌کنند. فصل۸ ـ سایر موارد ماده ۲۹ـ ‌دستورالعملهای بارگیری شرکتهای راه‌آهنی باید تضمین نمایند که حمل‌کنندگان شرایط بارگیری لازم‌الاجراء اتحادیه بین‌المللی راه‌آهن(یو.آی.سی) را رعایت می‌نمایند. ماده ۳۰ـ حسابداری و پرداخت یورو باید به عنوان تنها واحد پول برای کلیه حسابها و پرداختها استفاده شود. ماده۳۱ـ تعهد پرداخت خسارات وقتی ‌که یکی از امضاء‌کنندگان در اجرای تعهدی که طبق این قرارداد بر عهده وی می‌باشد، قصور ورزد، باید مبلغ خسارات مستقیمی ‌که متوجه امضاء‌کننده دیگری شده را بپردازد. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۱ـ توصیه می‌شود که شرکتهای راه‌آهنی مبلغ ۱۷۰۰۰یورو را در نظر بگیرند. ماده۳۲ـ ‌مرجع قضائی ذی‌صلاح مرجع قضائی ذی‌صلاح دادگاهی است که اقامه دعوی در آنجا صورت گرفته باشد، مگر آن‌که طرفین غیر از این توافق نموده باشند. ماده۳۳ـ ‌مرور زمان دعوی ۱ـ۳۳ـ‌ مرور زمان دعوی بر اساس فصل (۳) یک‌سال خواهد بود. مدت مرور زمان براساس فصول(۵) و (۶)، سه‌سال خواهد بود. ۲ـ۳۳ـ ‌مدت مرور زمان به ترتیب زیر خواهد بود: الف ـ درخصوص دعاوی که تحت فصل(۳) اقامه شوند، از روزی که مدت زمان یا زمانهای مشخص شده در مقررات مربوط به قرارداد حمل و نقل بین‌المللی کالاها با راه‌آهن (سی.آی.ام) منقضی شود. ب ـ در مورد دعاوی که تحت فصل(۵) اقامه شوند، از روزی که خسارت یا گم شدن واگن ثبت شـده باشد یا از روزی که نگهدارنده بتواند واگن یا قطعات آن را مطابق با ماده(۲۰) گم شده در نظر بگیرد. پ ـ برای دعاوی که تحت فصل(۶) اقامه شوند، از روزی که خسارت ایجاد شود. ماده۳۴ـ ‌زبانها ‌این قرارداد به انگلیسی، فرانسوی و آلمانی تهیه شده است و هر سه نسخه به‌طور یکسان الزام‌‌آور می‌باشند. ماده۳۵ـ اجراء این قرارداد از دهم تیر ماه ۱۳۸۵ هجری شمسی (۱/۷/۲۰۰۶ میلادی) به اجراء درخواهد آمد. رئیس مجلس شورای اسلامی ـ علی لاریجانی