رأی شماره۶۴ ـ ۶۳ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در مورد نحوه احتساب تجربه آموزشی جهت

مرجع تصویب هیات عمومی دیوان عدالت اداری
تاریخ انتشار 1391/03/06
شماره ویژه نامه ۴۶۶
شماره انتشار ۱۹۵۸۱
شماره نامه
تاریخ نامه

شماره هـ/۹۱/۱۲۵                                                                        ۳۱/۲/۱۳۹۱ تاریخ دادنامه : ۱۱/۲/۱۳۹۱         شماره دادنامه: ۶۴ ـ۶۳ کلاسه پرونده : ۹۰/۱۰۳۱ـ۹۱/۱۲۵ مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری درخواست‌کننده : سازمان آموزش و پرورش استان گیلان موضوع شکایت و خواسته : اعلام تعارض در آراء صادر شده از شعب دیوان عدالت اداری گردش کار : خانم عالمه بنایی گیوی و مدیرکل آموزش و پرورش استان گیلان اعلام کرده‌اند که در خصوص احتساب تجربه آموزشی نهضت سوادآموزی برای تقلیل ساعت کار در آموزش و پرورش شعب دیوان عدالت اداری آراء معارض صادر کرده اند. بنا به مراتب رفع تعارض و صدور رأی وحدت رویه درخواست شده است. گردش کار پرونده ها و مشروح آراء به قرار زیر است: الف: شعبه اول دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده های شماره ۱/۸۸/۲۸۶۱، ۱/۸۹/۵۹۵ و ۸۹۰۹۹۸۰۹۰۰۰۰۵۷۵۵ با موضوع دادخواست اشخاص به خواسته اعتراض به عدم احتساب تجربه آموزشی نهضت سواد آموزی جهت تقلیل ساعت کار در آموزش و پرورش به موجب دادنامه‌هـای شمـاره ۷۸۶ ـ ۱۳/۴/۱۳۸۹ و ۱۲۱۲ ـ ۳/۶/۱۳۸۹ و    ۸۹۰۹۹۷۰۹۰۰۱۰۰۳۴۱ ـ ۲۵/۷/۱۳۸۹، مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است: نظر به این که به موجب تبصره ۲ ماده ۲ دستورالعمل نحوه احتساب تجربه آموزشی موضوع تبصره یک ماده یک آیین‌نامه اجرایی طرح طبقه‌بندی مشاغل معلمان کشور، متصدیان امور آموزشی از بابت تدریس در مشاغل آموزگاری، دبیری، هنرآموزی یا مربیان طرح کاد به شرط داشتن ۲۰ سال سابقه تدریس در مشاغل فوق و داشتن ۵۰ سال سن، ۴ ساعت در هفته کسر خواهد شد و با توجه به این که احتساب سوابق آموزشیاری نهضـت سوادآموزی به لحاظ کسر ساعت خدمت در ماده دستورالعمل یادشده ذکر نشده است، لذا احتساب سنوات خدمت آموزشیاری برای کسر ساعت خدمت توجیه قانونی ندارد، بنابراین خواسته غیرموجه تشخیص و به رد شکایت حکم صادر و اعلام می‌شود رأی دیوان قطعی است. ب: شعبه چهارم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده‌های شماره ۳/۸۸/۵۲۰ و ۴/۸۹/۴۰۲ با موضوع مذکور به موجب دادنامه‌های شماره ۱۲۹۴ـ۱۲/۷/۱۳۸۸ و ۱۴۱۶ـ ۳۰/۶/۱۳۸۹، مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است: نظر به این که در خصوص موضوع مذکور قبلاً رأی هیأت عمومی دیوان عدالت اداری به شماره ۱۴۹۶ـ۱۴/۱۲/۱۳۸۶ صادر شده است که از رد شکایت در مورد مشابه حکایت دارد و با توجه به لازم‌الاتباع بودن رأی مذکور در موارد مشابه لذا شکایت وارد تشخیص نمی‌شود و به استناد ماده ۱۳ و ۲۲ قانون دیوان عدالت اداری و رأی وحدت رویه مذکور به رد شکایت حکم صادر و اعلام می شود. رأی دیوان قطعی است. ج: شعـبه چهـارم دیوان عـدالت اداری در رسـیدگی به پـرونده شـماره ۸۹۰۹۹۸۰۹۰۰۰۲۰۹۱۰ بـا مـوضـوع یـادشـده بـه موجـب دادنـامه شـماره ۸۹۰۹۹۷۰۹۰۰۴۰۰۱۶۶ ـ۱۰/۷/۱۳۸۹ مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:   نظر به این که تبصره یک ماده ۲ آیین‌نامه اجرایی طبقه‌بندی مشاغل معلمان کشور منصرف از وضعیت شاکی و صرفاً در خصوص قرار گرفتن فرد در طبقه خاصی برای بهره‌مندی از مزایای مربوط است و از طرفی به صراحت ماده یک و بند ج دستورالعمل آیین‌نامه مربوط، شکایت شاکی ثابت و محرز تشخیص و به استناد مواد ۱۳ و ۱۴ قانون دیوان عدالت اداری به وارد دانستن شکایت و الزام به محاسبه سوابق خدمت در نهضت سوادآموزی به عنوان تجربه آموزشی جهت تقلیل ساعات کار، حکم صادر و اعلام می‌شود. رأی دیوان قطعی است. د: شعبه سوم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره ۳/۸۸/۵۲۰ با موضوع پیش گفته به موجب دادنامه شماره ۱۲۹۴ـ۱۲/۷/۱۳۸۸ به شرح زیر به صدور رأی مبادرت کرده است: نظر به این که تبصره ۲ ماده ۲ آیین‌نامه اجرایی طرح طبقه بندی مشاغل معلمان کشور ظهور در این دارد که متصدیان مشاغل مندرج در ماده دوم مذکور با داشتن ۵۰ سال سن و ۲۰ سال سابقه تدریس از تقلیل ساعت کار هفتگی برخوردار خواهند شد و در تبصره مذکور قیدی مبنی بر این که الزاماً کسانی که سابقه تدریس در مشاغل مندرج در ماده دوم دارند از تقلیل ساعت برخوردار خواهند شد ملاحظه نمی‌شود و با عنایت به این که ماده دوم مذکور نیز در مقام احصاء مشاغل برای تقلیل ساعت نیست بلکه در مقام تعیین ساعت مشاغل عنوان شده بوده است بنابراین با عنایت به این که حسب مندرجات دادخواست، شغل شاکی در حال حاضر آموزگاری است مشمول تبصره دوم یادشده از حیث شغل تحت‌تصدی خواهد بود و به همین لحاظ دفاعیات طرف شکایت در این خصـوص موجه به نظر نمی‌رسد. لذا شکایت طرح شده در حد الزام خوانده به احتساب سابقه تدریس شاکی به عنوان سابقه قابل قبول برای اعمال تبصره۲ ماده۲ یادشده موجه به نظر می رسد و رأی به وارد بودن آن صادر و اعلام می شود. این رأی بر طبق ماده ۷ قانون دیوان عدالت اداری قطعی است. هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ یاد شده با حضور رؤسا، مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد. پس از بحث و بررسی، با اکثریت آراء به شرح آینده به صدور رأی مبادرت می ‎ کند.   رأی هیأت عمومی اولاً: تعارض در مدلول آراء مذکور محرز است. ثانیاً: با لحاظ رأی وحدت رویه هیأت عمومی دیوان عدالت اداری به شماره دادنامه ۱۴۹۶ـ۱۴/۱۲/۱۳۸۶ استدلال آراء صادر شده به رد شکایت صحیح و موافق مقررات است. این رأی به استناد بند ۲ ماده ۱۹ و ماده ۴۳ قانون دیوان عدالت اداری برای شعب دیوان و سایر مراجع اداری مربوط در موارد مشابه لازم ‎ الاتباع است.                                                هیأت عمومی دیوان عدالت اداری معاون قضائی دیوان عدالت اداری ـ علی مبشری