1- در صورت عدم درج در اساسنامه شرکت و عدم تصویب حق حضور برای اعضای هیات مدیره، آیا مدیر شرکت که یک سال فعالیت مستمر داشته است، می‌تواند به عنوان اجرت‌المثل علیه شرکت دادخواهی کند؟ قانون در این خصوص ساکت است، آیا از خکم مقرر در ماده 155 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 1347 که ناظر بر تعیین حق‌الزحمه بازرس شرکت است، می‌توان ملاک گرفت؟ 2- مقصود از حقوق پایه در ماده 241 لایحه قانونی یاد شده (اصلاحی مصوب 1392) چیست؟
پاسخ1- اولاً، عدم درج حق‌الزحمه حضور در جلسات برای اعضای غیرموظف هیأت مدیره در اساسنامه شرکت، منافاتی با استحقاق این اشخاص نسبت به حق‌الزحمه ندارد؛ زیرا ماده 134 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 1347، حق حضور مدیران را به رسمیت شناخته است. ثانیاً، در صورتی که شرکت از پرداخت وجه استحقاقی امتناع کند، هر یک از اعضای هیأت مدیره می‌تواند وفق ماده 336 قانون مدنی از دادگاه حق‌الزحمه خود را به عنوان اجرت‌المثل ایام کارکرد درخواست کند. تشخیص استحقاق بر اساس ضوابط مقرر در ماده 134 فوق‌الاشعار با دادگاه است. 2- یا توجه به این‌که مقنن در ماده 241 اصلاحی (20/2/1395) لایحه قانونی یادشده، اشاره به حقوق پایه شخص مدیرکرده است، باید در هر مورد به پایه حقوق مدیر بر اساس قرارداد منعقده بین وی و شرکت مراجعه شود.