اصلاح ماده ۲ قانون روابط موجر و مستاجر مصوب ۱۳۷۶

ماده ۲ قانون روابط موجر و مستاجر مصوب ۱۳۷۶ به موجب ماده ۶ قانون ساماندهی بازار زمین، مسکن و اجاره بها مصوب ۱۴۰۳ اصلاح شده است.

متن جدید ماده ۲ قانون موجر و مستاجر مصوب ۱۳۷۶ چیست؟

ماده ۶ «قانون ساماندهی بازار زمین، مسکن و اجاره بها» مصوب ۱۴۰۳ به این شرح است:

ماده (۲) قانون روابط موجر و مستأجر مصوب ١٣٧۶/۵/٢۶ به شرح ذیل اصلاح می گردد:

ماده ۲- در کلیه قراردادهای اجاره باید مدت و مبلغ اجاره و مبلغ قرض الحسنه، تصریح و در سامانه های ثبت الکترونیک اسناد یا ثبت معاملات املاک و مستغلات کشور ثبت شود و پس از تأیید موجر، مستأجر و دو نفر افراد مورد اطمینان طرفین به عنوان شهود، اقدام به اخذ شناسه (کد) رهگیری شود.

سامانه خودنویس سامانه الکترونیک ثبت قرارداد موجر و مستاجر

سامانه «خودنویس» جایگزین سامانه ثبت معاملات و املاک کشور شده است و مطابق با ماده ۱۸ قانون جهش تولید مسکن، امکان تنظیم قرارداد بین موجر و مستأجر بدون هیچ گونه وجهی در این سامانه فراهم شده است.

متن سابق ماده ۲ قانون روابط موجر و مستأجر ۱۳۷۶ چیست؟

متن سابق ماده ۲ «قانون روابط موجر و مستاجر» مصوب ۱۳۷۶ به این صورت بود:

‌ماده ۲- قراردادهای عادی اجاره باید با قید مدت اجاره در دو نسخه تنظیم شود و به‌ امضای موجر و مستأجر برسد و به‌ وسیله دو نفر افراد مورد‌ اعتماد طرفین به‌ عنوان شهود گواهی گردد.

اهمیت قانون روابط موجر و مستاجر مصوب ۱۳۷۶

قانون روابط موجر و مستاجر مصوب ۱۳۷۶ در رابطه قواعد حاکم بر اجاره املاک و سرقفلی می‌باشد. البته دو قانون روابط موجر و مستاجر مصوب ۱۳۵۶ و قانون روابط موجر و مستاجر مصوب ۱۳۶۲ هم همچنان حاکم بر مباحث اجاره املاک و اراضی می‌باشند و نسخ نشده اند.

قانون قانون روابط موجر و مستاجر مصوب ۱۳۷۶ از قوانین خاص منبع آزمون وکالت می‌باشند، در نتیجه این تغییر باید مدنظر داوطلبان آزمون وکالت باشد.