حقوق خصوصی
1401/09/26
261
آثار معامله فضولیمطابق ماده ۶۳۵ قانون مدنی عاریه عقدی است که به موجب آن یکی از طرفین به طرف دیگر اجازه می دهد که از عین مال او مجانا منتفع شود.عاریه دهنده را معیر و عاریه گیرنده را مستعیر گویند. این عقد علاوه بر شرایط مختص به خود باید شرایط اساسی صحت معامله یعنی قصد طرفین و رضای آنها، اهلیت طرفین شامل بلوغ، عقل و رشد، موضوع معین که مورد معامله باشد و مشروعیت جهت معامله را داشته باشد که این موارد در ماده ۱۹۰ قانون مدنی عنوان شده است.
دانستنی های مفید برای شما دسته بندی شده است:
ضرورت معلوم و معین بودن منفعت مورد عاریه
لزوم مالکیت منفعت برای عاریه دهنده
مال مورد عاریه باید قابلیت بقا داشته باشد
مواردی که ید عاریه گیرنده از بدو انعقاد عقد ضمانی است
مسئولیت نداشتن معیر در خسارت‌های احتمالی