کیفری
1401/07/10
261
سرقت عبارت است از ربودن مال متعلق به غیر. (ماده 267 قانون مجازات اسلامی)که در این تعریف سه عنصر ربودن، مال و تعلق به دیگری مشاهده می شود که از ارکان جرم مورد نظر است.
سرقت یکی از اصطلاحات به کار رفته در حقوق جزا و جرایم علیه اموال و مالکیت است و به معنای ربودن مال دیگری به طور متقلبانه است که بر حسب نوع و میزان کیفر به سرقت مستوجب حد و تعزیری تقسیم می‌شود. ( جرایم علیه اموال و مالکیت ، میرصادقی، صفحه 246)
انواع جرم مورد نظر را میتوان به سه دسته کلی به شرح زیر تقسیم بندی کرد:1- سرقت های مستوجب حد (موضوع مواد 267 الی 278 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392) 2- سرقت های خاص (موضوع مواد فصل بیست و یکم قانون تعزیرات مصوب 1375 و برخی قوانین متفرقه)3- سرقت های ساده مستوجب تعزیر (موضوع مواد 661 قانون تعزیرات مصوب 1375).( جرایم علیه اموال و مالکیت ، میر محمد صادقی، صفحه 246)
البته تحقق سرقت مستلزم انجام فعلی از قبیل ربودن یا ربایش، کش رفتن، برداشتن، بلند کردن و قاپیدن مال دیگری بدون رضایت و اطلاع مالک یا متصرف آن است ؛ همچنین در قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ بر اساس ماده ۲۶۷ سرقت عبارت است از ربودن مال متعلق به غیر و سارق کسی است که در عملیات مادی سرقت مباشرت (همکاری و همدستی) و شرکت دارد.
دانستنی های مفید برای شما دسته بندی شده است: