خبرگزاری میزان – رهن قراردادی است که به موجب آن مدیون مالی را برای وثیقه به داین میدهد. به عبارتی در صورتی که کسی به دیگری بدهی داشته باشد یا دین دیگری بر عهده داشته باشد، مدیون یا بدهکار مالی را به عنوان وثیقه به طلبکار یا داین میدهد تا در صورتی که بدهکار طلب خود را پرداخت نکرد، طلبکار از مال وثیقهای بتواند طلب خود را بردارد. اقسام عقد رهن هر کدام به ترتیبی همین موضوع را پوشش میدهد. اما موضوع بعدی در عقد رهن این است که این قرارداد چه زمانی خاتمه مییابد.
مفهوم فک رهن
فک به معنای آزاد کردن است. فک رهن در اصطلاح حقوقی و فقهی به این معناست که مالی از حالت رهن و وثیقه خارج شود و در واقع مال آزاد محسوب شود. فک رهن معمولا زمانی رخ میدهد که بدهکار طلب خود را پرداخته باشد.
موارد فک رهن
در رابطه با فک رهن قانون صراحتا صحبتی نکرده است اما با مراجع به سایر منابع قانونی میتوان دریافت که موارد فک رهن کدام است:
۱-اولین مورد فک رهن زمانی است که بدهکار، طلب خود را پرداخت کند؛ در واقع با اداء دین عقد رهن فک میشود.
۲- دومین مورد فک رهن مربوط به زمانی است که هر دو طرف قرارداد اقدام به فسخ عقد رهن کنند.
۳- مورد بعدی که امکان فک رهن را به وجود میآورد فسخ قرارداد رهن از طرف رهن گیرنده است.
۴- زمانی که مال مورد رهن به دلایلی، مثل آفت، به طور کلی از بین برود.
۵- از موارد دیگر فک رهن زمانی است که ذمه رهن دهنده به دلیلی مثل ابراء از بری شود.