(فقه) یا نیابت قهرى به نیابتى گفته میشود که بموجب قانون وبدون قرارداد بکسى داده شود مانند نیابت ولى قهرى نسبت به مولى علیه خود ونیابت حاکم از طرف ممتنع (الحاکم ولى الممتنع) .