توضیحات

(فقه) الف - منظورهمان نکول مدعى علیه از قسم یاد کردن بر بی حقى مدعى و استنکاف اواز رد قسم به مدعى بر ذی حق بودن خویش است. در این صورت قول درست این است که حاکم علیه مدعى علیه حکم صادر مى کند. در اصطلاح دیگر این را نکول منکر گویند . ب- هرگاه عنادأ سکوت کند بنابر بعضی از اقوال حاکم او را در حکم ناکل قرار مى دهد. و هر سکوتی نکول محسوب نمیشود (ماده243 آئین دادرسی کیفرى) .