توضیحات

(فقه) خصوصیات مورد استعمال این اصل که ضمنأ معنى وتعریف آنرا روشن میکند چنین است الف – لغتى (از هر زبان که باشد) در زمان معینی از ازمنه در معنى معینى از معانى بکار رفته است . ب- تردیدى براى مراجعه کننده به این شکل حاصل میشود که در ازمنه سابق بر آن زمان معین هم آیا آن لغت در همان معنى به کار مى رفته یا نه قبلا معنى دیگرى داشته و محکوم به حکم کلى تغییر پدیده ها شده و در معنی دیگرى با تغییر کم یا زیاد بکار رفته است؟ در این صورت رسم متعارف عقلا در همه جا این است که معتقد میشوند آن لغت سابق برآن هم در همان معنى بکار میرفته است . این رسم مخصوص را اصالة عدم النقل نامند این اصل براساس استصحاب قهقرى (که ازنوع استصحابات باطل است. رک. استصحاب قهقرى) قرار ندارد بلکه صرفا یک رسم عقلائى مخصوص به همین مورد است.