توضیحات

(فقه) در دوره بنى عباس براى پاره ى از گروهها مقررات خاصی پیش بینى شده بود و امتیازات بیشتر ازآنچه که درقانون براى مسلمین بود براى آنان مقررشد ازجمله عمال عالیرتبه دولت که مامور رسیدگى بامور آنان بودند از دودمان خود آنان معین مى گشت که او را نقیب مى گفتند (مانند نقیب طالبیین و نقیب عباسیین) و این نوع ازریاست و ولایت را نقابت مى گفتند ولغات نقابت ونقیب و نقیب السادات که هم اکنون مانده است یادگار آن عهد است. نقیب درلغت بمعنى رئیس است و اشتقاق آن از نقب به معنى طریق است زیرا رئیس قوم باید بطرق و مکنونات قوم خود وارد باشد .