توضیحات

(مدنی- فقه) نذر آن است که انسان فعل یا ترک عملى را بمنظورسپاس نعمت یا دفع بلا یا کف نفس در مقابل خداوند بر خود حتم کند ترتیب نذرکردن چنین است که نذر کننده مى گوید: خدا را برذمه باد که اگرفلان عمل را بجا آورم یا ترک کنم ویا اگر ازامتحان قبول شوم پیاده به کعبه روم ویا هزینه تحیل دو دانشجو راتا فراغت ازتحصیل بدهم یا دانشگاهى بنا کنم (ماده 33 قانون ثبت). نذرکننده باید محجور نباشد و قاصد وغیر مکره باشد و مورد نذر باید مقدور وداراى رجحان ومزیتى باشد وکارعبث و بیهوده نباشد .