الف- به فتح کاف.در علم درایه حدیثی است مخالف مشهور که راوی آن ثقه نباشد (وصول الاخیار- ص۹۶) ب-به کسر کاف- مدعی علیه را گویند.(رک.مدعی علیه) ج- کسی که بعداز اقرار، موضوع مورد اقرار را نفی کند و اگر اقرار منفی بوده آن را اثبات کند چنانکه شخصی به دیگری گوید این عینک مال تو است و مخاطب بگوید عینک مال من نیست سپس بگوید عینک مال من است این قول اخیر هم انکار بعد از اقرار است و این شخص را منکر گویند.(عناوین میر فتاح- صفحه ۳۷۳)انکار بعداز اقرار مسموع نیست. سعدی گوید: دگر مگوی که من ترک عشق خواهم کرد. که قاضی از پس اقرار نشنود انکار