(مدنی- فقه) منفعتی که مورد توجه در امور عقلاء متعارف یک جامعه باشد هر چند که صنفی از عقلاء باشند نه همه آنان مثل گرفتن اجرت برای تهیه مارهای مخصوص برای موسسه سرم سازی.اما منفعت قمار منفعت عقلائی نیست.