(مدنی- فقه) ملک عین در حال اطلاق منصرف است به مالکیت مال مادی موجود در خارج که مشخص و ممتاز باشد.ولی گاهی به کمک قرینه در معنی مقابل با مجموع معانی منفعت و انتفاع و حقوق به کار میرود.در این صورت علاوه بر اینکه شامل معنی فوق است شامل عین معین موجود در خارج و عین کلی مشاع و عین کلی در معین و عین کلی در ذمه می شود چنانکه به قرینه ذیل ماده ۳۵۰ ق.م اصطلاح عین در ماده ۳۳۸ ق.م محمول بر همین معنی است.