(مدنی- فقه)ملک به معنی سلطه و اختیار قانونی است این سلطه هرگاه از طریق قصد انشاء به وجود آید(مانند سلطه مشتری بر مبیع و سلطه بایع بر ثمن که از طریق قصد انشاء طرفین عقد بیع پدید می آید) با به صورت جائز است(مانند سلطه مستعیر بر مورد عاریه) و یا به صورت لازم(مانند سلطه مشتری بر مبیع) نخستین را سلطه جائز و دومی را سلطه لازم می نامند.چون جواز و لزوم صفت سلطه می باشند.در مصب قصد انشاء قرار می گیرند یعنی جواز و لزوم را مقنن تاسیس نکرده است بلکه خود عاقد (یا ایقاع کننده) به وجود می آورد.