(فقه) شرایطی که تحت آن شرائط یک مطلق(رک.مطلق) به صورت یک عام(رک.عموم) در می آید.آن شرائط عبارتند از: الف- به همراه مطلق، قیدی نباشد. ب- مطلق از مطلقاتی نباشد که منصرف به برخی از افراد خود شود. ج- قدر متقینی برای آن مطلق در عبارت گوینده تصور نشود. مطلقی که دارای این خصوصیات باشد آن را (عام اصولی) نامند مانند مفهوم(تصرف به عنوان مالکیت) در ماده ۳۵ ق.م