توضیحات

(فقه) ذکر یک عقیده فقهی بدون بیان استدلال به سبک ذکر امور بدیهی به طوری که انسان استنباط کند که صاحب آن عقیده آن را بدیهی می‌دانسته است و خود را به آوردن دلیل آن نیازمند ندیده است.