(مدنی- فقه) تراضی و توافق متقابل دو نفر(یا دو طرف) به منظور ایجاد اثر حقوقی معین که به صورت یکی از عقود معین نباشد (ماده ۵۰۱ ق.م) مراضات ممکن است به صورت عقود لازم باشد و ممکن است به صورت عقود جائز بوده باشد (و به همین جهت فرق آن با صلح دشوار می شود)و نیز ممکن است به صورت عقود معینه باشد و یا به صورت عقود غیر معینه. انتقاد- چون فقهاء (و قانون مدنی) عقد صلح را به طور کلی عقد لازم دانسته اند برای توافقهائی که جائز (نه لازم) هستند محتاج به استعمال کلمه مراضات شده اند و اگر کلیت لزوم عقد صلح محل خدشه باشد دیگر با داشتن عنوان صلح، حاجت به استعمال مراضات نیست.و در فقه هم حدود صلح و مراضات مورد بحث دقیق و قابل توجهی واقع نشده است.