توضیحات

(تاریخ حقوق) منشیانی بودند که در مجالس علنی که پادشاه حضور داشت وقایعی که عرضه می شد و فیصله پیدا می کرد صورت آن واقعه را نوشته و بایگانی می کردند به همین جهت در عصر صفویه به آنها واقعه نویس گفتند و لغت وقایع نگار در همین زمینه پیدا شد و آنها می بایست هرچه که به عرض پادشاه رسد و شاه حکم کند و امور کلی و جزئی را به قلم آورند. در مقابل اصطلاح بالا اصطلاح «منشی محرم» به کار می رفت که آنها منشیانی بودند که در جلسات خصوصی و سری پادشاه مطالب سری و مشورتی را یادداشت می کردند.در عهد قاجار به جای این اصطلاح کلمه منشی حضور را به کار بردند.