(فقه) موردی از مسائل زندگی قضائی افراد که مقنن نسبت به آن مورد قانونی وضع نکرده باشد. مرادف سکوت قانون است.در فقه امامیه و آن دسته از فقهاء عامه که قیاس را جائز نمیدانند عقیده این است که مالانص فیه اساسا وجود ندارد و در هر موردی اگر نص خاص نباشد دست کم نص عام وجود دارد.( مکتب قدیم فرانسه هم همین طور بود) فقهاء اصولی امامیه عقیده به وجود مالانص فیه به علت بروز حوادث تاریخی که مانع انتشار و بقاء پاره ای از مقررات لازم شده هستند نهایت اینکه از حیث تئوری معتقدند که در موارد مالانص فیه باید با اصول علمیه (که نوعی فروض قانونی هستند) راه حل را به دست آورد نه با قیاس.(رک.قیاس)