(فقه -مدنی) هرگاه طرفین یک عقد لازم بتوانند در آن عقد، شرط خیار کنند و به این ترتیب لزوم آن را برای مدتی از بین ببرند لزوم عقد مزبور را لزوم حقی گویند مانند لزوم بیع زیرا در عقد بیع می توان شرط خیار نمود.(ماده ۴۵۸ ق.م)