توضیحات

(مدنی-فقه ) قسمتی از عین موجود در خارج که تمام آن، صورت وحدت عرفی داشته باشد(مانند خرمن گندم) و قید اشاعه هم نشده باشد مانند یک من گندم  از یک خرمن معین و موجود در خارج (بدون قید اشاعه) که در معرض بیع واقع شده باشد در این صورت بایع مختار است به میل یک طرفی خود یک من گندم از آن خرمن جدا کرده به مشتری بدهد(ماده ۳۵۰ ق.م)کلی در معین نیز مرادف اصطلاح بالا است.