این اصطلاح در مورد فلستین به کار رفت و استعمال آن به این معنی بود که سرزمین مزبور استعداد قبول یهودیان را به حسب سنن به شکل یک ملت دارا می باشد(دیکسیونر ترمینولوژی حقوق بین الملل sirey۱۹۶۰)