توضیحات

تقابل به معنی رو به رو بودن دو چیز است.گاهی گوینده در سخن خود دو چیز را در مقابل هم قرار می دهد و از تقابل آن دو چیز معنی تازه ای دانسته  می شود که تقابل، دلالت بر آن معنی می کند این را قرینه تقابل نامند مثلا در حالات نفسانی، قطع و ظن و شک سه چیزند ولی ماده ۱۳۱۵ ق.م می گوید: شهادت باید از روی قطع و یقین باشد نه به طور شک و تردید.مقنن قطع را در مقابل شک قرارداده است و از این تقابل معلوم است که ظن را هم داخل در مفهوم شک نموده است یعنی شهادت ظنی هم مانند شهادت تردید آمیز اعتبار ندارد.