توضیحات

در تفاهم عرف، فکری است که پیش از اقدام به کاری، در خاطر خطور نماید و فکر وصول به آن، محرک انسان نسبت به آن کار گردد چنانکه میزبان برای پذیرایی از مهمان غذای مخصوصی را می خرد فکر پذیرائی از مهمان، محرک بر اقدام به عمل بیع بوده است.هرگاه غرض حاصل نشود صدمه ای به عقد نمی رسد چنانکه در مثال بالا اگر مهمان خلف وعده کند بیع فاسد نمی گردد و برای مشتری حق خیار هم نخواهد بود.داعی را هم فقها در همین معنی به کار برده اند.