توضیحات

عبارت است از تکرار عمل از طرف اکثر یا تمام افراد یک‌گروه در زندگی قضائی و غیره.و عناصر آن عبارت است از:  الف- عرف عملی قاعده ای است که در مدتی نسبتا درازا و مستمر در عمل رعایت شده باشد. ب- قاعده مذکور به صورت قاعده موجد تعهد و تکلیف از نظر کسانی که آن را رعایت می کنند درآمده باشد، مانند سکوت باکره در عقد نکاح که منهای دستور قانونگذاران از نظر عرف دلالت بر قبول عقد نکاح داشته است. ج- قاعده مذکور از طرف تمام یا اکثر افراد یک قوم( خواه اهل تمام کشور یا اهل یک صنف معین باشند) رعایت شده باشد.در صورت اجتماع سه عنصر فوق و احراز آنها عرف از نظر احراز کننده آن عناصر و عرف مسلم نامیده می شود.شرائط اعتبار عرف دو چیز است: الف- قبل از واقعه ای که باید عرف برآن حکومت کند وجود داشته باشد. ب- از طرف مقام صلاحیتدار تصریحی بر خلاف اقتضای آن عرف نشده باشد. رک.عرف لفظی