عبارت است از عامی که اثر قانونی راجع به آن در فرد فرد عام به طور مستقل صدق کند مانند ماده ۱۴۱ ق.م که می گوید مراد از احیا زمین آن است که اراضی موات و مباحه را به وسیله عملیاتی که در عرف اباد کردن محسوب است..... قابل استفاده نمایند در این ماده اراضی موات عام است و اثر قانونی آن احیا عرفی است.این اثر در مورد هر زمین موات به طور جداگانه صدق می کند یعنی احیا هر زمین مواتی عبارت است از قابل استفاده ساختن آن زمین به وسیله کارهائی که در عرف اباد کردن محسوب شود.( در اصطلاح دیگر ان را عام افرادی هم گویند) چون غالبا بصورت عام استغراقی است علی القاعده عام را استغراقی تلقی می کنند تا دلیلی بر خلاف آن باشد این قاعده را اصل استغراقی بودن عام نامیده اند.