یعنی تعهد قانونی به رد عین یا اعیان معین به مالک آن(چنانکه نمونه ای از آن را در عاریه می شناسیم) و اگر تلف شود قیمت آن داده شود(ماده ۳۱۱ ق.م) این ضمان به توافق طرفین هم درست است.