روایتی که دارای خصوصیات ذیل باشد مشهور است و شهرت مذکور را شهرت روایتی نامیده اند. الف- راویان آن زیاد آن را در کتب روایت ذکر کرده باشند مقصود از این کتب آن دسته از کتابها است که قبل از کتاب کافی تدوین شده است. ب-زیاد بودن ذکر روایت باید به حد شهرت برسد. این چنین شهرتی در باب تعارض احادیث جزء مرحجات است و مقصود از شهرت در حدیث و خذ بما اشتهر بین اصحابک، همین است. این شهرت ممکن است با شهرت عملی منطبق باشد و ممکن است نباشد یعنی ممکن است روایتی با وجود چنین شهرت مورد عمل قرار نگرفته باشد نسبت بین شهرت روایتی و شهرت عملی عموم و خصوص من وجه است.