هرگاه معامله کننده نسبت به عیب مبیع قبول مسئولیت نکند و این امر مورد موافقت طرف باشد این تعهد را شرط برائت از عیب و شرط تبری از عیب نامند. در قانون مدنی شرط تبری از عیب اختصاص به فرض خاصی داده شده است و آن فرض این است که صاحب مال از وجود عیب در آن آگاه نباشد و در چنین وضعی با اسقاط مسئولیت محتمل نسبت به عیب آن، اقدام به معامله کند.ولی اگر بداند که در مال وی عیبی هست و معذلک عهده عیوب را از خود سلب کند یا با تمام عیوب بفروشد این دومورد را ظاهرا داخل در شرط برائت از عیوب نکرده است.