الف - سند حاکى از تعهد مدیون به پرداخت وجه نقد یا پرداخت جنس (که کلى آن جنس بر عهده او است )مانند سند تعهد پرداخت چند خروارگندم. بیشتر درمعنى اول بکار مى رود . ب - دراصطلاحات ثبتی در معنى مقابل سند شرطى و بطورکلى اسناد مربوط به معاملات با حق استرداد بکار مى رود. اجراء سند ذمه اى ممکن است منتهى به توقیف مدیون شود ولى اجراء سند شرطى چنین نیست.