بنه به ضم باء عبارت است از مقدار زمین زراعتى که چند گاو ازعهده زراعت آن بر آیند یعنى مدتی مدید هر ساله چند گاو به آن بسته باشند. به تبع این وضع چند خانوار درآن زمین به زراعت وآبادى آن اشتغال مى ورزند که رئیس آن چند خانوار را در تقسیمات کشورى قدیم (تا نیم قرن قبل) سربنه مى گفتند. هرده از چند بنه تشکیل میشد وکدخدا مافوق سربنه ها بود