توضیحات

در لغت به معنى موافقت و اختیار است و در اصطلاح در معانى ذیل بکار رفته است : الف - میل قلب است به طرف یک عمل حقوقى که سابقا انجام شده یا الان انجام میشود یا بعدا واقع خواهد شد. رضا هم به زمان گذشته هم به زمان حال و هم به زمان آینده تعلق میگیرد بر خلاف قصد انشاء که فقط به زمان حاضر تعلق میگیرد به همین جهت ماهیت قصد انشاء با ماهیت رضا فرق حقیقی دارد وماده 190 ق- م هم این فرق را مورد قبول قرار داده است  قصد انتقاد - قصد انشاء عبارت است از((اعلام رضا بمنظور ترتیب اثر دادن بآن از تاریخ اعلام ))  و این در حقیقت یک قسم از رضا است که فقط تعلق به زمان حاضر پیدا مى کند و از حیث ذات با رضا فرق ندارد فقط از حیث عوارض و خصوصیات، قسمى از رضا را تشکیل میدهد. ابداع قصد انشاء که ذاتأ مغایر با رضا باشد چیزى است که تقریبأ از دو قرن پیش در فقه آغاز شده است و دلیلى برآن نیست . ب- رضا درماده 199 ق - م که ازحقوق فرانسه گرفته شده است به معنى بالا( که از فقه گرفته شده است) نیست بلکه رضا در ماده   199  عبارت است ازقصد انشاء ورضاى به معنى فقهی درحالت ترکیبی وبدون تمایز این دو از یکدیگر. به همین جهت فرض رضاى حاصل از اکراه در ماده 199 شده است وحال اینکه در فقه رضا با اکراه مانعه الجمعند وهیچوقت رضا ناشى از اکراه نمیشود (ماده 1070ق- م)