حقى است که به موجب آن مدیون در معاملات با حق استرداد میتواند با رد طلب بستانکار خود مال مورد وثیقه را تحت تصرف کامل خود درآورد. ذکر کلمه (استرداد) که موهم نقل مال از طرف مدیون به دائن است بی معنى است زیرا در معاملات با حق استرداد درواقع نقل مال وجود ندارد و بیع شرط که بارزترین فرد این گونه معاملات است امروزه مملک نیست و ناقل مبیع نمى باشد.