دو اراده که بر اثر هم آهنگى و موافقت موجب ایجاد حق یا اسقاط حق باشند دو اراده موافق نامیده میشوند و این وفاق را توافق دو اراده در امور مدنى نامند ومقصود از دو اراده دو اراده متقابل است که تقابل آنها از جهت دو نفعى است که در دو جهت متقابل قرار دارند.