استماع صیغه: بر خلاف تصور عدهاى، صرف حضور عدلین شاهدین براى صحّت وقوع طلاق کفایت نمىکند، و استماع عبارت صیغه طلاق ضرورى مىباشد؛ چرا که در نصوص زیادى بر این امر تکیه شده است. شناخت اجمالى: لازم است شهود حاضر در مجلس طلاق نسبت به زوجه¬ی مطلقه شناخت اجمالى داشته باشند. البته لازم نیست که به تفصیل نسبت به تمامى جزئیّات و مشخّصات فردى او آگاه باشند، همینکه در مجلس طلاق مطلقه به آنان معرفى و بر آنان معلوم شود کافیست. حضور همزمان: مطلب دیگر که باید ذکر شود این که باید هر دو شاهد همزمان و با هم در مجلس طلاق حضور داشته باشند، به نحوى که در هنگام اجراى صیغه هر دو حاضر بوده و آن را بشنوند. و الّا در غیر این صورت طلاق باطل است. مثلاً صحیح نیست که نخست یکى از آن دو در مجلس حاضر شود و صیغه طلاق را بشنود و مجلس را ترک کند، یا در مجلس حضور داشته باشد و سپس شاهد دیگر حاضر شود و مجددا صیغه را قرائت کنند تا او هم بشنود. بلکه نظر شارع مقدّس و قانونگذار این است که هر دو مجتمعاً و متّفقاً در مجلس حاضر و همزمان صیغه طلاق را استماع نمایند. به عبارت دیگر مقارنت زمانى و مکانى میان اجراى صیغه عقد و حضور و استماع اجتماعى و اتّفاقى شاهدین شرط صحّت طلاق است. بنابراین اگر مردى نخست بدون حضور عدلین صیغۀ طلاق را اجرا کند، و سپس در نزد شاهد عادل اقرار کند به این معنا که اخبار از انشاء بدهد، چنین طلاقى باطل و ملغى الاثر مىباشد.