كارگر از لحاظ این قانون كسی است كه به هر عنوان در مقابل دریافت حقالسعی اعم از مزد، حقوق، سهم سود و سایر مزایا به درخواست كارفرما كار میكند. (ماده 2 قانون كار مصوب 29/8/1369 مجمع تشخیص مصلحت نظام) كارگر از لحاظ این قانون كسی است كه به هر عنوان به دستور كارفرما در مقابل دریافت حقوق یا مزد كار میكند. (ماده 1 قانون كار مصوب 26/12/1337) كارگر از لحاظ این قانون كسی است كه به دستور كارفرما در مقابل دریافت مزد (دستمزد یا كارمزد) كار میكند. (از ماده 1 قانون اجازه اجرای گزارش كمیسیون پیشه و هنر و بازرگانی مربوط به كارگران و كارفرمایان مصوب 17/3/1328) كسی كه به هر عنوان در مقابل دریافت مزد یا حقوق به درخواست كارفرما كار میكند. (ماده 1 مقررات اشتغال نیروی انسانی، بیمه و تأمین اجتماعی در مناطق آزاد تجاری صنعتی جمهوری اسلامی ایران (به انضمام نامه اصلاحی شماره 34601-6/4/73) مصوب 19/2/1373 هیأت وزیران)